මෙයට වසර 2336 කට පෙර එනම් ක්‍රි.පූ. 323 දී ඇරිස්‌ටෝටල් පඬිතුමාගේ ගෝලයකු වන මැසිඩෝනියාවේ මහා ඇලෙක්‌සැන්ඩර් අධිරාජයා මිය යයි. ගී්‍රසියේ සිට හිමාල කන්ද දක්‌වා විශාල වූ අධිරාජ්‍යයක්‌ බිහි කළ ඔහු ලොව පහළවූ විශිෂ්ටතම රණකාමී රජු ලෙස සලකනු ලැබේ.
ඇලෙක්‌සැන්ඩර් රජතුමාගේ මරණයට අට අවුරුද්දකට පෙර ගී්‍රසියේ සිට හිමාලය දක්‌වා විශාල වූ ඉහත සඳහන් අධිරාජ්‍යය හෙවත් රෝම අධිරාජ්‍යය බිහිවීම ඇරැඹෙයි. මේ අධිරාජ්‍යය බිහිවීම සහ පැතිර යැම සිදුවූ වකවානුව ඉතිහාසඥයන් විසින් හඳුන්වනු ලබන්නේ Heකකැබසිඑසජ (හෙලන්ස්‌ටික්‌) යුගය ලෙසය. රෝම අධිරාජ්‍යයේ බලපෑම පැවැති යුරෝපයේ සිට හිමාලය (ඉන්දියාව) දක්‌වා භූමිය තුළ කලාව, දේශ සංචාරය, සාහිත්‍යය, දෘශ්‍ය කලාව, සංගීතය, ගණිතය, දර්ශනවාදය හා විද්‍යාව පැතිර යන්නට පටන් ගනී. ලෝක ප්‍රකට වීනස්‌ ප්‍රතිමාව හෙලන්ස්‌ටික්‌ යුගයේ විශිෂ්ටතම නිර්මාණයක්‌ ලෙස අදටත් ඉතිරිව පවතී. ගී්‍රක යටත්විජිතවාදය පැතිර යන්නේ මේ යුගයේදීය. අප්‍රිකා මහද්වීපයේ සිට ආසියා මහද්වීපය දක්‌වා විවිධ තැන්වල ගී්‍රක නගර සහ ගී්‍රක පෞර රාජ්‍ය ඇතිවන්නේ මේ යුගයේදීය.
මේ කියන කාලයේදී ගී්‍රසිය හා තදාසන්න රටවල ජ්‍යෙdතිෂ ශාස්‌ත්‍රය තිබිණ. ඒ අතර ඉන්දියාව තුළද ඔවුනට ආවේණික ජ්‍යෙdතිෂයක්‌ තිබිණ. එහෙත් දින හතකින් සමන්විත සතිය මුල්වරට ඉන්දියන් ජ්‍යෙdතිෂයට හඳුන්වා දෙනු ලබන්නේ හෙලන්ස්‌ටික්‌ යුගයේදීය. එයට හේතුව වන්නේ හෙලන්ස්‌ටික්‌ ජ්‍යෙdතිර්වේදීන් විසින් සෞරග්‍රහ මණ්‌ඩලය හඳුනාගෙන මේෂ රාශියේ සිට මීන රාශිය දක්‌වා වූ රාශි 12 ද නම් කර තිබීමය. ඔවුහු එය ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂයට අන්තර්ග්‍රහණය වීමට සලස්‌වති. ගී්‍රක ජ්‍යෙdතිෂය මගින් ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂයට ආලෝකයක්‌ ලැබුණ බවට ඇති ප්‍රමුඛ සාක්‍ෂිය වන්නේ ඉන්දියාවේ ඇති යවනජාතක නමැති කෘතියයි. යවන සහ යෝනක යනු ගී්‍රකයන්ට කියන නමකි. යවනජාතක යනු සංස්‌කෘත නමෙහි තේරුම වන්නේ ගී්‍රකයන් විසින් ලියන ලද්දේය. යන්නය. මෙහි මුල් පොත ක්‍රි.පූ. 120 දී ඇලෙක්‌සැන්ඩි්‍රයාවේ ලියන ලද්දේ හඳහන් බැලීමේ ගී්‍රක ක්‍රමවේදය ග්‍රන්ථාරූඪ කිරීම සඳහාය. එම පොත් පළමුවන සංස්‌කෘත පරිවර්තනය ක්‍රි.ව. 149-150 අතර කාලයේදී යවනේශ්වර නමැති සංස්‌කෘත උගතා විසින් කරන ලදුව අස්‌ථාන ගතවිය. යවනේශ්වර අයත් වන්නේ ඉන්දියාවේ කුෂාන අධිරාජ්‍යය සහ පාන්ඩ්‍ය අධිරාජ්‍යය අතර තිබූ "ක්‍ෂස්‌ත්‍රහස්‌" නමැති රාජ්‍යයන්ය. මේ රාජ්‍යය පාලනය කළෝ ඉරාන සම්භවයක්‌ සහිත සක නමැති ගෝත්‍රයකි. මෙය ශක රාජවංශය සමග වරදවා පටලවාගත යුතු නැත. "යවන ජාතක" ලියන කාලයේදී ක්‍ෂස්‌තුහස්‌ රාජ්‍යයේ පාලකයා පළමුවන රුද්‍රකර්මන්ය. යවනජාතකයේ මුල් පරිවර්තනය අස්‌ථාන ගතවූ නමුත් ක්‍රි.ව. 270 දී මුල් පරිවර්තනයෙන් පිටපත් කරගත් සැලකිය යුතු කොටසක්‌ සොයාගෙන සංරක්‍ෂණය කිරීමට හැකි විය.
ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂය පෞරාණික වේදග්‍රන්ථ සමග සම්බන්ධය. එහෙත් හඳහන් බැලීමක්‌ එහි නොවීය. හඳහන් බැලීම ඇතුළත් ග්‍රන්ථයක්‌ මුල් වතාවට ඉන්දියාවට ආවේ නම් ඒ යවන ජාතකයය. මේ ග්‍රන්ථයෙන් පසු තවත් බටහිර පොත් දෙකක්‌ ඉන්දියාවට ගෙනවිත් සංස්‌කෘත බසට පරිවර්තනය කරන ලදී. එයින් පළමුවැන්න ගී්‍රක කෘතියක්‌ වූ "පවුලිස සිද්ධාන්ත"ය. එය අටවැනි ශත වර්ෂයේදී ලියන ලදි. ක්‍රිස්‌තියානි සමයට අයත් සාන්ත පෝල් හෙවත් පාවුළුතුමාගේ මතවාද ආශ්‍රයෙන් මේ පොත ලියන ලද බවට මතයක්‌ පැතිර තිබූ නමුදු එය බොරුවකි. මේ අතර ක්‍රි.ව. 378 දී පවුලුස්‌ ඇලෙක්‌සැන්ඩි්‍රකස්‌ නමැති ජ්‍යෙdතිර්වේදියෙක්‌ ඇලෙක්‌සැන්ඩි්‍රයාවේ ජීවත් විය. ඔහුද පොතක්‌ ලිවීය. පවුලිස සිද්ධාන්ත කෘතියේ මුල් කෘතිය එය බවට මතයක්‌ පැතිරිණ. එයද බොරුවකි. පවුලිස සිද්ධාන්ත මුල් කෘතිය ගී්‍රසියේදී ලියා තිබුණේ පළමුවන සියවසයේදී අප්‍රකට කර්තෘවරයකු විසිනි. පස්‌වන සියවසයේදී වා මිහිර නමැති ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිර්වේදියා (මොහු ගණිතඥයකුද වෙයි) ලියූ ජ්‍යෙdතිෂ පොත්වලට පවුලිස සිද්ධාන්ත පොත බලපෑවේය.
ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂයට බලපෑ දෙවන පොත සංස්‌කෘත පරිවර්තනයක්‌ වූ "රෝමක සිද්ධාන්ත"ය. මෙහි තේරුම රෝමවරුන්ගේ (ජ්‍යෙdතිෂ) මතවාද යන්නය. රෝමයේ බයිසන්ටයින් අධිරාජ්‍යය පැවැති කාලයේදී (ක්‍රි.ව. 330-1204) පැවැති ජ්‍යෙdතිෂ විශ්වාසය සහ උපක්‍රම මේ කෘතිය මගින් සාකච්ඡා කරන ලදී. වරාමිහිර ලියූ "පංචසිද්ධාන්තිකා" නමැති ග්‍රන්ථයට රෝමක සිද්ධාන්ත පොත බලපෑවේය.
ඉන්දියානු ආයුර්වේදය සමග ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂය සම්බන්ධය. ආයුර්වේදය මගින් සුදුසු බෙහෙත සකස්‌ කරන අතර ජ්‍යෙdතිෂය මගින් එම බෙහෙත කළ යුතු සුදුසු වේලාව හෝ නැකත හඳුනාගනු ලැබේ.
ගී්‍රක බලපෑම් ඉන්දියන් ජ්‍යෙdතිෂයට අන්තර් ග්‍රහණය වීමට පෙර සෞරග්‍රහමණ්‌ඩලය පිළිබඳ සඳහනක්‌ ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂය තුළ නොවූ බව අපි මුලින් සඳහන් කළෙමු. එහෙත් සූර්යග්‍රහණ හෙවත් රාහු නමැති අසුරයා සූර්යයා ගිලගනු ලැබීම ගැන ඉපැරැණි ඉන්දියන් ජ්‍යෙdතිෂය පොත්වල නිතර සඳහන්ය. එම පොත්වලට අනුව ජ්‍යෙdතිෂයෙහි නියෑලුණු ඉපැරැණි ශාස්‌ත්‍රඥයෝ රාහු යනු යකකු ලෙස සලකා ඔහු මග හැර කටයුතු කළ හැකි සුබ වේලාවල් සොයා ගැනීම ගැන උනන්දු වූහ. අකර්වේද සහ චන් චන්ද්‍රෙද්‍රdaගය උපනිෂද් යන ඉන්දියානු ජ්‍යෙdතිෂ පොත්වල රාහු ගැන නිතර සඳහන් වෙයි. "ග්‍රහ" යන වචනය ඔවුන් යොදන ලද්දේ යකුන් හැඳින්වීමටය.
උපුටා ගැනීම : ඉරිදා දිවයින පුවත් පත
.jpg)
0 comments:
Post a Comment