Tuesday, September 18, 2012
.jpg)
Saturday, September 15, 2012
Wednesday, September 5, 2012
රාවණා අදත් ජීවතුන් අතර
රාවණා අදත් ජීවතුන් අතර
රාවණා රජු යනු අපේ පැරැණිතම මුතුන් මිත්තෙකි. අප රටේ සිංහල ජනතාව පැවතගෙන එන්නේ විජය - කුවේණිය දෙදෙනාගෙන් ද නැතිනම් යක්ෂ ගෝත්‍රික රාවණා රජුගෙන් ද යන්න විමසා බැලිය යුතු ප්‍රශ්නයකි. ඒ තරමටම අපගේ ජීවිත හා රාවණා රජු බැඳී සිටී. රාවණා රජුගේ ගෝත්‍රය යක්ෂ වූවා මිස ස්වරූපය මනුෂ්‍ය ස්වරූපය බව බොහෝ විද්වත්හු ප්‍රකාශ කරති.
රාවණා රාජධානිය පිළිබඳ තොරතුරු ගවේෂණය කොට එය ලංකාවේ පිහිටි බව සනාථ වූ දාට අප පැවැතගෙන එන්නේ රාවණාගෙන් බව අවිවාදයෙන්ම අපට පිළිගැනීමට සිදු වනු ඇත.
දඹදිව අයෝධ්‍යා පුරයේ විසු රාම, ලක්ෂමණ සහ සීතා යනාදීහු මනුෂ්‍යයෝය. එහෙත් යක්ෂ ගෝත්‍රික රාවණා මනුෂ්‍ය වර්ගයක් ලෙසින් පිළිගන්නට ඔවුන් සූදානම් වූයේ නැත. එවකට ලංකාවේ විසු රාවණා හා ඔහුගේ පිරිස් විස්මිත දේ කිරීමෙහි දක්ෂයෝ වූහ. විටෙක ඔවුහු ගුවනින් ගියහ. වාතයෙන්, හිරු එළියෙන් හා සඳ එළියෙන් ක්‍රියාත්මක වන යානාවල නැඟී ගියහ. විටෙක කිසිවකුටවත් නොපෙනී ගියහ. යන්ත්‍ර - මන්ත්‍ර ආදි ගුප්ත බලවේගයන්ගෙන් වැඩ ගත්හ.
ලක්ෂමණගේ රැකවරණයෙහි සිටි සීතා ඔහුටත් නොදැනෙන පරිදි පැහැර ගන්නට රාවණා සමත් වූයේ ඔහු සතුව පැවති ගුප්ත බලවේගයන්හි පිහිටෙනි. මෙවන් විස්මිත දේ කළ හැක්කේ යකුන්ටම මිස මිනිසුන්ට නොවේ යනුවෙන් සිතූ දඹදිව වැසියන් එදා ලක්වැසියන් දෙස බලා ඇත්තේ යක්ෂයන් දෙස බලන ආකාරයෙනි.
රාම - රාවණා යුද්ධයෙන් රාමට ජය ගත හැකි වූයේ ද රාවණාගේම ආයුධ උපක්‍රමශීලීව රාම අතට පත්වීමේ හේතුවෙනි. යුද්ධයේ දී රාවණා මිය නොගිය බවත්, හී පහර වැදුණු රාවණා සිහිමුර්ජා තත්ත්වයට පත්ව අදත් ජීවත්ව සිටින බවත් පුරාවෘත්ත කතාවල සඳහන් වේ. රාවණා මියගියා යයි සිතා එම සිරුර මිහිදන් කොට ඇතත් එය පවතින්නේ සිහිමුර්ජා වී පමණි.
උග්‍ර ලෙස භාවනා වැඩු රාවණා මහා බ්‍රහ්මයාගෙන් අමරණීය වී සිටීමට වරම් ලත් අයෙකි. එම වරම මහා බ්‍රහ්මයා ආපසු උදුරා ගත් බවක් පුරාවෘත්තවල සඳහන් නොවේ. එසේනම් රාවණා මියයන්නේ කෙසේ ද? රම්භා නම් වූ දිව්‍ය අප්සරාවට රාවණා බලහත්කාරකමක් කළ මොහොතේ නලකුවේරයන් ශාප කරන්නේ නැවත වතාවක් කාන්තාවකට අනතුරයක් කළහොත් එකෙණෙහිම රාවණා මරණයට පත්වේවා කියාය. එහෙත් සීතා පැහැරගෙන ආ රාවණා ඇයටවත් අනතුරයක් නොකළේය. එසේනම් රාවණා මිය යන්නට හේතුවක් නැත.
කෙසේමුත් රාම, ලක්ෂමණ ආදීන් රාවණාගේ බලපරාක්‍රමය බලෙන්ම යටපත් කොට ඇත. රාවණාගේ බලය යළි කිසිදා පැන නොනැඟෙන පරිදි වළලා දමා ඇත. මුළු ලෝකයාම රාවණා දුෂ්ටයකු ලෙස දකින්නේ එබැවිනි. රාවණා දුෂ්ටයකු බවට පත්කළ රාම, ලක්ෂමණ දෙදෙනා මුළු ලොව ඉස්මතුව සිටිති. එබැවින් වර්තමානයේ දී පවා පවතින්නේ රාම, ලක්ෂමණ, සීතා සහ ඔවුන් බලවත් කළ හනුමාන්ගේ බලයයි.
එහෙත් කිසිදා සත්‍යය යටපත් කළ නොහැකිය. තාවකාලිකව සත්‍යය යටපත් කළත් කවදා හෝ එය ප්‍රබලාකාරයෙන් ඉස්මතු වෙයි. මේ පිළිබඳ පුරාවෘත්ත ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම යුගය රාවණාගේ බලපරාක්‍රමය ඉස්මතුව විත් ලොවට සර්ව සාධාරණය ඉෂ්ට වන යුගයක් බවයි.
අන් කවර කලෙකටත් වඩා වර්තමානයේ දී රාවණා රජු පිළිබඳ සොයන්නට, ගවේෂණය කරන්නට බොහෝ දෙනෙක් පෙලඹී සිටිති. රාවණාට සිදුවූයේ කුමක් ද යන ප්‍රශ්නයේ දී අමරණීය වරම් ලද රාවණා දැනට පරනිර්මිත වසවර්ති දිව්‍යලෝකයේ වෙසෙන බව පුරාවෘත්ත කතාවල සඳහන් වේ. පරනිර්මිත වසවර්තියේ වාසය කරන රාවණා නමැති දිව්‍යරාජයා මුළු ලොව දකිමින්, මුළු ලොව සිදුවන අකටයුතු දකිමින්, ලෝකයට සාධාරණය සලසන්නේ කවදාදැයි බලමින් සිටී.
රාවණා රජු පිළිබඳ අසීමිත විශ්වාසයක් ඇති අය කෙරෙහි බැඳී සිටින රාවණා දෙවි ඔවුන් මඟින් ලොවට සෙත, සහනය උදා කරන්නට, සාධාරණය සලසා දෙන්නට උත්සාහයක යෙදී සිටී. රාවණා දෙවියන් වෙනුවෙන් ඉදිවෙන දෙවොල් මඟින් මෙම කටයුත්ත ඉටුවනු ඇති බව පුරාවෘත්ත කතාවන්හි සඳහන් වේ.
රාවණා රජු පිළිබඳ අවංක චේතනාවෙන් යුතුව තොරතුරු ගවේෂණය කර රාවණා බලය පිළිබඳ අචල විශ්වාසයක් ඇතිව කටයුතු කරන ගවේෂකයන් කීප දෙනකුටම රාවණා රුව සිහිනෙන් හෝ වෙනත් බලවේග මඟින් දැක ගැනීමට හැකි වී ඇත. රාවණා රුව පිහිටුවමින් රාවණා වෙනුවෙන් දෙවොල් ඉදිකොට මනා ලෙස වත් පිළිවෙත් ඉටු කිරීම මඟින් රාවණා බලය රටේ පිහිටුවිය හැකි බව එම ගවේෂකයන්ට දැනගැනීමට ලැබී ඇත.
ඒ අනුව රාවණා රුව පිහිටුවමින් ඉදිවූ ප්‍රථම දෙවොල වලපනේ දරපනාහෙල ශ්‍රී රාවණා පබ්බත මහා විහාරයේ පිහිටියාය. රාවණා බලකොටුව ආශි‍්‍රතව පිහිටුවා ඇති මෙම විහාරය රාවණාගේ උරුමය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා කැපවී සිටින ආකාරය එහි ගිය මට දැක ගත හැකි විය. එපමණකුදු නොවේ. එම ගමේ වසන සෑම සියලු වැඩිහිටියෙක්ම රාවණාගේ උරුමය මැනවින් රැකීමට ඇප - කැපවී සිටී.
ගමට අමුත්තකු පැමිණි විගසින් ඔහු ආවේ කුමට ද? ඔහුගේ අවශ්‍යතාව කුමක් ද? කරන්නේ කුමක් ද? යන්නේ කුමන ස්ථානවලට ද යනාදී වශයෙන් රහසිගතව සොයා බලා, ඔහුගේ පැමිණිම සැකමුසු වී නම් ඔහු ගමෙන් පිටමන් කරවීමට ද මෙම ගමේ වැසියෝ පසුබට නොවෙති. මක්නිසාද යත් පිටස්තරින් පැමිණි බොහෝ අය මෙම පෙදෙසේ පොළව පෙරළමින්, යමක් සොයමින් රාවණාගේ උරුමය විනාශ කරන්නට කටයුතු කිරීමේ හේතුවෙනි.
රාවණා රුව තැන්පත් කරමින් මෙරට දෙවැනි දෙවොල ඉදිවී ඇත්තේ කුරුණෑගල රම්බඩගල්ල, මොනරාගල විහාරස්ථානයේය. මෙම විහාරස්ථානය පිහිටි ගම රම්බඩගල්ල සහ මොනරාගල යන දෙනමින්ම හැඳින්වේ. එම ග්‍රාම නාමය පවා අපට රාවණා පිළිබඳ කිසියම් ඉඟියක් දෙයි. රම්බොඩය යන්නෙන් අදහස් වන්නේ රත්තරන් ආයුධය යන්නයි. රත්තරනින් නිම කළ ආයුධ සම්භාරයක් තැන්පත් කොට ඇති ස්ථානය රම්බඩගල්ල නමින් හැඳින්වෙයි.
මොනරා ආ(පැමිණි) ගල මොනරාගල විය. මෙහිදී දඬු මොනර යන්ත්‍රය පැමිණීමේ හේතුවෙන් ද, මොනර පිහාටුවක සටහනක් ගල්තලාවේ කොට තිබීමේ හේතුවෙන් ද මොනරාගල ග්‍රාම නාමය සකස් වී ඇත. කුරුණෑගලට යාබද වාරියපොළ ශ්‍රී සුමංගල විහාරස්ථානය පිහිටි ගල්තලාවේ දඬුමොනර යන්ත්‍රය නවතා තබා ඇති බව මීට ඉහත දී අපි කීවෙමු.
මේ දිනවල රම්බඩගල්ල - මොනරාගල විහාරස්ථානයේ බෞද්ධාගමට අදාළව සුවිශේෂී කටයුත්තක් ඉටුවෙමින් පවතී. එනම් ලෝකයේ විශාලතම ශෛලමය සමාධි බුදු පිළිමය නෙළීමයි. අති දක්ෂ ගල් වඩුවන් අතින් එම කර්තව්‍යය ඉටුවෙමින් පවතී.
ශෛලමය සමාධි බුදු පිළිමයේ උස අඩි 67.5 ක් වන අතර එහි හිටි උස අඩි 108 කි. මීට පෙර මෙරට තැනුණු අවුකන බුදු පිළිමයේ උස අඩි 38.10 ක් වන අතර පොළොන්නරුවේ ශෛලමය පිළිමයේ උස අඩි 22 ක් පමණි.
මෙවන් ශුද්ධ වූ පුද බිමක රාවණා රුව පිහිටුවමින් දෙවොලක් ඉදි කරන්නට කටයුතු සම්පාදනය වීමෙන් බුදු පිළිමය නෙළීමේ කටයුත්තට මහඟු ආශීර්වාදයක් උදාවන බව ද කිව යුතුය.
“යගු කෞරාණ මන්ථක ශ්‍රී රාවණ විමානය” යනු දෙවොලේ නමයි. රම්බඩගල්ලට ඉදිරියෙන් වූ පර්වතය රාවණාගේ ප්‍රබල සෙන්පතියකු වූ මකර සෙන්පතියාගේ වාසභවනයයි. මකර සෙන්පතියා එම කන්දේ වසමින් රම්බඩගල්ලට රැකවරණය සලසයි.
මහනුවරට අයත් අංකුඹුර පෙදෙසේ රාම කොටුවක් පිහිටි අතර රාවණාට විරුද්ධව යුද්ධ කිරීම සඳහා රාම කඳවුරු බැඳ ගත්තේ එහිය. අංකුඹුර පෙදෙසේ ‘රාම කොටුව‘ නමින් ගමක් ද වෙයි. අංකුඹුර, රම්බඩගල්ල අතර ප්‍රදේශයේ රාම - රාවණා යුද්ධය පැවති බව විශ්වාස කෙරේ. රාවණාගේ පුත් ඉන්ද්‍රජිත්ගේ බලපරාක්‍රමය හේතුවෙන් එම සටන ජය ගන්නට රාවණාට හැකි විය.
යුද්ධයේ දී යුද බිම මැරී වැටුණු වානරයන්ගේ බෙලි හෙවත් බොටු (රම්, බොටු, ගොඩ) බලන්නට ඉන්ද්‍රජිත් රාවණාට ඇරැයුම් කළේය. රාවණා මෙම බොටු ගොඩ දෙස බැලුවේ විහාරස්ථාන භූමියේ ගල්තලාව මත සිටය.
මෙම අරුතින් ද රම්බොටුගල්ල නාමය ඇති වී පසුව එය රම්බඩගල්ල ලෙසින් ව්‍යවහාරයට පත් වූ බව ද කියනු ලැබේ.
උපුටා ගැනීම : http://www.silumina.lk
Tuesday, September 4, 2012
මාළු කටුවක් සිර වූ විට මන්තරයක්
දියෝ දියකාවෝ දියපිට මසුන් කවා බුදුන් වලඳපු තැන්වල කටු බුද්ධං සරණින් වශිවා වශිවා වශිවා
මාළු කටුවක් උගුරෙ හිරවූ විට මෙම මන්තරයෙන් බත් ගුලියකට 7ත් පාරක් මතුරල ගිලින්න
රාම-රාවණා සිදුවීමට අදාළ ඔසු උයන්
රාම-රාවණා සිදුවීමට අදාළ ඔසු උයන්....
රාම - රාවණා යුද්ධයේ දී රාවණාගේ බිහිසුණු හී පහරවල් වැදී යුදබිම මැරී වැටුණු රාම - ලක්ෂමණ හා ඔවුන්ගේ වානර හමුදාවෙන් කොටසක් ද සුවපත් කරනු වස් හනුමාන් දඹදිවට ගොස් ගෙන ආ ඖෂධ වනාන්තරය ගැන මීට පෙර ද සඳහන් කොට ඇත. ඉන් කොටසක් මහ පොළව මතට කඩා වැටී සෑදුණු ඖෂධ වනාන්තරය ගාල්ලේ රූමස්සල කන්ද යයි මීට ඉහතින් අපි සඳහන් කළෙමු.
 |
රිටිගල
|
මෙම ඖෂධ වනාන්තරය පිළිබඳ පළවන මත ගණනාවක්ම පවතී. ඉන් එක ජනකතාවකින් කියවෙන්නේ රාවණා රජු සඟවා තැබු සීතා දේවිය සොයා ගැනීමේ කාර්යය පැවරුණේ හනුමාන්ට සහ ලක්ෂමණට බවයි. මෙම කාර්යයේ දී ලක්ෂමණට තුවාල විය. එම තුවාල සුවපත් කරන්නට හනුමාන් හිමාලය කන්දෙන් ඖෂධ වනාන්තරයක් ඔසොවාගෙන ආවේය. තුවාලවලට අවශ්‍ය බෙහෙත් සපයාගෙන බෙහෙත් කන්ද මෙරට ස්ථාන තුනක පිහිටුවන්නට යෙදුණි. එම ස්ථාන තුන වර්තමානයේ දී හැඳින්වෙන්නේ රිටිගල, රූමස්සල සහ දොළුකන්ද යනාදී වශයෙනි.
රිටිගල, රූමස්සල, සහ දොළුකන්ද යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ග සහිත පැරණි වනාන්තර තුනකි. මින් රිටිගල අනුරාධපුර පෙදෙසේ පිහිටියේය. අක්කර 3777 ක විශාලත්වයකින් යුත් රිටිගල වනජීවී සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව යටතේ පාලනය වෙයි.
ඇත්ත වශයෙන්ම රිටිගල දැනට ද දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ගවලින් ගහණ වන පියසකි. එහි අරුළු, බුළු, නෙල්ලි, බිංකොහොඹ, කොතලහිඹුටු, කොහොඹ, ගම්මාලු, රණවරා, මහහැඩයා, පටිධතු, වල්නවහංදි, වේලන්ගිරිය, වනරාජ, සැවැන්දරා, සහ තවත් බොහෝ ඖෂධ වර්ග පිරී පවතී. ඖෂධ වර්ගවලින්ම පිරුණු වන පියසක් නිසාම “රිටිගලත් හරියට හනුමාන් ගෙනා ඖෂධ වනාන්තරය වගේ” යයි ආප්තෝපදේශයක් සෑදුණා ද විය හැකිය. දොළුගල යනු ද මෙවන්ම වූ වන පියසකි.
මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයේ පිහිටි ලග්ගල හෙවත් ලකේගල ද රාවණා පුවත හා ඈඳුණු ග්‍රාම නාමයකි. රාම - රාවණා යුද්ධයට පෙර වකවානුවේදී ලග්ගල යනු ඉතා උස් වූ කන්දකි. වර්තමානයේ දී පවතිනවාට වඩා ඉතා උස් වූ කන්දක් විය. එකල ලග්ගල හැඳින්වුණේ ලකේගල නමිනි. රාවණා රජතුමා සිය රාජධානිය පිහිටුවාගෙන තිබුණේ ලකේගල මුදුනේය.
රාවණා රජු පැහැරගෙන ආ සීතා දේවිය සඟවා තැබුවේ ලකේගල මුදුනේය. අශෝක වනය, ගල් ගුහා පද්ධතියක් ආදිය ද මෙම ගල් පව්ව මුදුනේ පැවති බව කියනු ලැබේ. සීතා සොයා මෙහි පැමිණි රාම කුමරු රාවණා රජු සමඟ පුරා දොළොස් අවුරුද්දක් යුද්ධ කළ බව කියනු ලැබේ. රාමට සිය ප්‍රතිමල්ලවයා පරාජය කරන්නට එතරම් කාලයක් ගතවීමෙන් පෙනී යන්නේ රාවණා රජුට ද ප්‍රබල යුද ශක්තියක් පැවති බවයි.
ලකේගලට සැතපුම් විසි හතරක් ඊසාන දිගින් යුදඟනා පිටිය නමින් ව්‍යවහාර කරන ස්ථානයක් තිබේ.
 |
ලක්ගල (ලකේගල)
|
යුදඟනා පිටියට ආසන්නව දුනුවිල නමින් හැඳින්වෙන තැනක් ද විය. එහිදි රාවණා රජු රැඳී සිටින ලකේගල සුනුවිසුනු කර දැමීම සඳහා රාම සැරයක් යවන්නැයි විභීෂණ රාම කුමරුට උපදෙස් දුන්නේය. විභීෂණ යනු රාවණා රජුගේ බාල සොහොයුරාය. සිය අයියා වන රාවණා රජුගේ දුෂ්ට ක්‍රියා ඉදිරියේ විභීෂණ ද රාමගේ පැත්ත ගතේය.
එම උපදෙස් මත ක්‍රියාත්මක වූ රාම ලකේගලට සිය දුන්නෙන් හී සැරයක් යැව්වේය. හී සරය වැදුණු ලකේගල මුදුන් කොටස කැඩී සුනුවිසුනු විය. එසේ නොවන්නට ලකේගල අද පෙනෙනවාට වඩා බොහෝ උස්ව පැවතුණි. හී සරය යැවීම සඳහා රාම දුන්න ඇදීමේ දී දුන්නේ කොන වැදී වළක් හෑරුණි. පසුකල දුනුවිල නමින් ව්‍යවහාර වූයේ එම වළයි. වැසි කාලයට දැන ද එහි වතුර පිරේ.
කේගල කන්ද සුනුවිසුනු කළ රාම එහි සඟවා සිටි සීතා දේවිය ලබාගත් බව ද සඳහන් වේ.
රාම - රාවණා යුද්ධය පැවතුණේ මාතලේ පෙදෙසේම පිහිටි දැනට රණමුරේ නමින් හැඳින්වෙන ස්ථානයේ දී බව ද පළවන මතයක් තිබේ. රණ යනු යුද්ධය යන අරුත් දෙයි. මුරේ යනු වාරයයි. රණමුරේට ඔබ්බෙන් පිහිටි හල්මිණිය ගමේ කයිකාවල නමින් ප්‍රකට ස්ථානයක් පවතී. කයිකාවල පුරාණයේ පැවති මුරපොළකි. ඊට නුදුරුව රාවණා රජුගේ බලකොටුව පැවති බව ද කියනු ලැබේ.
එසේම රණමුරේ, නාරංගමුව ආසන්නයේ ද මහමුරය නමින් මහ මුර පොළක් පැවති බව විශ්වාසයකි. එදා මහමුරය අද හැඳින්වෙන්නේ මීමුරය හෙවත් මීමුරේ නමිනි. මීමුරේ ආසන්නයේ ද රාවණා කොටුව නමින් හඳුන්වන ස්ථානයක් තිබේ. රාවණා රජුගේ බලකොටුව සහිත රාජධානිය පිහිටි ලග්ගල මුදුන අදත් හැඳින්වෙන්නේ මාළිගාතැන්න නමිනි.
ලග්ගල පල්ලේසිය පත්තුවේ පිහිටි රාවණාගල, රාවණා ඇළ, සීතාගල, සීතාලෙන ආදි ස්ථාන නාම ප්‍රකට කරවන්නේ එම ස්ථාන ආශි‍්‍රතව පැවති රාවණා - සීතා සම්බන්ධය පිළිබඳවයි.
සිංහරාජයේ ඓතිහාසික තොරතුරු සොයාගෙන යාමේදී ඒ සමඟ ද රාවණා - සීතා සිදුවීම සම්බන්ධ වී ඇති අයුරු පෙනේ. වනාන්තරයේ සිංහගල නමින් හඳුන්වන කඳු ශීඛරයේ පාමුල ගල් ගුහාවක් පවතී. එහි සිංහරාජයෙකු ද වාසය කළ බව කියනු ලැබේ. සිංහයා සිංහරාජය පුරා සිය අණසක පතුරුවාගෙන විසු බව කියනු ලැබේ.
සිංහරාජය රාවණා රජුගේ ඖෂධ වනාන්තරය ලෙසින් හඳුන්වන අතර එහි වූ දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ග ආරක්ෂා කිරීම පැවරී තිබුණේ ඉහත කී සිංහරාජයාටය. මෙහි ඇතුළු වී දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ග ලබා ගැනීමට සිංහයාගෙන් අවසර ලැබුණේ රාවණා රජුගේ දූතයන්ට පමණක් බව ද කියනු ලැබේ.
සිංහරාජයා සිංහරාජය පුරා පතුරුවාගෙන සිටි අණසකට විරුද්ධ වූ යෝධයෙකු සිටි බව ද ඔහු විශාල ගල්වලින් පහර දී සිංහයා මරා දැමු බව ද කියනු ලැබේ.
සිංහයා සිටි ගල්ලෙන සිංහ ලෙන ලෙසින් ද, යෝධයා පහර දුන් ගල් එකතු වූ තැන යෝධගල්ගොඩ නමින් වර්තමානයේ දී පවා පවතින බව ද කියනු ලැබේ.
සිංහරාජයේ පවතින ශාක හා ඖෂධ වර්ග අතර වෙනිවැල්, රසකිඳ, රණබෙරලිය, ගල් වෙරළු, බෙරලිය, තිනිය, බටුනා, කීන, හැඩවක, මලබොඩ, දියනා, කිතුල් ආදිය ද වේ. යටිරෝපණයක් ලෙසින් ඉඟුරු කුලයට අත් මඩොල්, අතුකැටිය ආදිය පවතී.
සිංහරාජයේ ඕකිඩ් වර්ග පනහකට වඩා පවතී. වෙසක් මල්, පොසොන් මල්, වනරාජ, ඉරුරාජ, නාරිලතා, නිල් බිනර, සුදු බිනර ආදි දුර්ලභ ගණයේ මල් වර්ග ද පවතී. මාවේවැල්, කුඩා වේවැල් ආදි සියලු ම වේවැල් වර්ග ද පවතී.
රාවණාගේ ‘දඬුමොනරය’ ධාවනය කළ ගුවන් පථය....
‘දඬුමොනරය’ ධාවනය කළ ගුවන් පථය බිංගන්තලාව ද?
රාවණාගේ ලංකාපුරය ලක්දිව ගිනිකොණ දිග පිහිටි මහා රාවණා සහ කුඩා රාවණා කොටු විය හැකි යයි ද, එසේ නැතහොත් එය පිහිටියේ නුවරඑළිය, බදුල්ල හා ඒ ආශි‍්‍රත ප්‍රදේශවල විය හැකි යයි ද අපි මීට ඉහතින් පැවසීමු. මේ සියල්ලම ජනකතා, ජනප්‍රවාද හා ජනවහරේ එන තොරතුරු ආශි‍්‍රතව අනාවරණය කළ ඒවාය.
මේ අතර රාවණාගේ බලකොටුව පිහිටියේ නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේම වලපනේ ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසයට අයත් හරස්බැද්ද ප්‍රදේශයේ පිහිටි කඳු මුදුනක් වන දරපනාහෙළ බවට ලද තොරතුරක් මත පසුගිය දිනෙක එහි යාමට ද මට හැකි විය.
රාගල හරස්බැද්ද හරහා වලපනේ මාර්ගයේ කිලෝමීටර් 70, 71 හා 72 කණු පිහිටි ස්ථානවල සිට කඳු මුදුනට නැඟීමට තැනුණු අඩි පාරවල් මෙන්ම තරමක් සංවර්ධනය වූ පාරවල් ද කීපයක්ම ඇත. මෙම මාර්ග දිගේ දරපනාහෙළ ගමට යාම ද දැඩි වෙහෙසකරය. හිණිමඟක් දිගේ ඉහළට නැඟ යන ආකාරයෙන් කන්ද නැඟගෙන යාමට සිදු වේ. ඒ තරමටම එය ඉතා දැඩි බෑවුමකි.
ඉතා වියළි රළු කාලගුණයක් පැවතිය ද පදිංචිකරුවන්ගේ අප්‍රතිහත ධෛර්යය පදනම් කරගෙන සංවර්ධනය කර ගත් ගමක් ලෙස දරපනාහෙළ හඳුන්වා දිය හැකිය. කඳු බෑවුම්, ප්‍රපාත හරහා වගා බිම් ඉදිකරගෙන ඇති ආකාරය අපූරුය.
මා ගියේ දරපනාහෙළ ගමේ විහාරස්ථානය වෙතය. “ශ්‍රී රාවණ පබ්බත විහාරය” නම් වූ එය ඉතා කුඩා ප්‍රමාණයේ එකකි. විහාරාධිපති ධුරය හොබවන්නේ තරුණ භික්ෂුන් වහන්සේ නමක වූ ශාස්ත්‍රපති පූජ්‍ය තඹලගොල්ලෑවේ ධම්මික හිමියන්ය. උන්වහන්සේ ඓතිහාසික පර්යේෂණ කෙරෙහි දක්වන උනන්දුව පැසසිය යුතුය.
“මහත්තය හොයාගෙන ආපු කාරණේට අදාළ තොරතුරු නම් බොහොමයක්ම මෙහේ තියෙනව. ඒත් අපි ඒ තොරතුරු කිසිම කෙනෙකුට දෙන්නෙ නෑ. අපි මේව රැකබලාගෙන ඉන්නෙ බොහොම පරෙස්සමට. නිතරම මේව විනාශ කරල දමන්ඩ පිරිසක් බලාගෙන ඉන්නවා” විහාරාධිපති හිමියෝ කීහ.
උන්වහන්සේ විහාරස්ථානයට පිටස්තරින් පැමිණෙන අය දෙස බලන්නේ සැකමුසුවය. ඔවුන් සැමකෙකුම පාහේ විමසන්නේ මෙහි තැන්පත් නිධන් පිළිබඳවත් ඒවා පවතින්නේ කුමන ස්ථානවල ද යන්නත් වන බැවිනි. එසේම තැනින් තැන හාරා වටිනා පුරාවස්තු විශාල ප්‍රමාණයක් විනාශ කොට ඇති බව ද උන්වහන්සේ කීහ.
 |
රාවණ රජුගේ පිළිරුව
|
සුහද කතාබහේදී මා කෙරෙහි පැහැදුණු ධම්මික හිමියෝ රාවණා පුවතට අදාළ බොහෝ තොරතුරු මට කීහ. ප්‍රථමයෙන්ම විහාරය තුළ ඇති වටිනා ලෝහයෙන් තැනු පිළිම කීපයක් දැකීමට හැකි විය. ඒ අතර රාවණා, රාවණා රජුගේ සීයා ලෙස සැලකෙන පුලස්ති සෘෂිවරයා, කුම්භකරණ, ඉන්ද්‍රයින් මෙන්ම අවලෝකිතේස්වර බෝධි සත්ත්ව පිළිමය ආදිය ද විය. ඒ සැමෙකක්ම වටිනා ලෝහයෙන් ඉදිකර තිබුණි.
“මහත්තය ඇවිත් ඉන්නෙ රාවණා රජ්ජුරුවන්ගෙ බලකොටුවට. මේ අඩවියේ තමයි රාවණගෙ බලකොටුව තිබිල තියෙන්නෙ. ඒ බව ඔප්පු කරන්ඩ ඕනෑතරම් ඓතිහාසික සාක්ෂි මෙහේ තියෙනව. මහත්තය වටාපිටාවේ පරිසරය දිහාවෙ බලන්ඩකො” ධම්මික හිමියෝ කීහ.
දළ බෑවුම් සහිත කන්දේ මුදුන සුවිශාල ගල් පර්වතයකි. ගල් පව්වේ පාමුල දරපනාහෙළ ගම පිහිටා ඇත. මේ ගම පුරාමත් ගල් පර්වතය පුරාමත් පවතින්නේ රාවණාගේ රාජධානියේ නෂ්ටාවශේෂය.
විහාරස්ථානය ඉදිරියෙන් වූ විශාල වැවක නටබුන් පෙන්වූ ධම්මික හිමියෝ එය රාවණා රජු ඉදිකරවූ වැවක් බවත් වැව් බැම්බ කඩා බිඳ දමා එය ජනාවාසයක් කරගෙන අති බවත් කීහ. දැනට විහාරස්ථානයේ සිට ගමට මාර්ගය තැනී ඇත්තේ මෙම වැවේ බැම්ම මතිනි. පිහිටි භූමි ලක්ෂණ අනුව අපූර්වතම වැවක් එහි පවතින්නට ඇතැයි සිතා ගත හැකිය.
“රාවණා රජ්ජුරුවන්ගෙ බලකොටුවෙ දිය අගල තිබුණේ මෙතන. මීට අවුරුදු හැටකට ඉස්සර වෙලත් මේ දිය අගල වතුරෙන් පිරිල තිබුණ. දැන් තමයි ඔය කඩල බිඳල දමල තියෙන්නෙ” වයසක අම්මා කෙනෙක් මා හා කීවාය.
ධම්මික හිමියෝ දරපනාහෙළ ගමේ එක් අන්තයකට මා කැටුව ගියහ. පුදුමයකි. මේ වනාන්තර බිමේ ගල්කුළුවල නටබුන් කීපයකි. විහාරාධිපතීන් වහන්සේ පැවසු ආකාරයට එය මුර මඩුවකි. රාවණා රජුගේ බලකොටුව ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ඉදිකළ මුර මඩුවලින් එකක් බව උන්වහන්සේගේ අදහසයි.
“මේ වාගෙ මුරමඩු මේ ගල් පව්ව වටේටම තියෙනව. මේවයින් සමහරක් කුලුනු ගලවගෙන ගිහින් මිනිස්සු ගෙවල් හදාගෙනත් ඉන්නව. මේ ගල් කණු හතර ආරක්ෂා කරන්නෙ අපි මහත්තයො” ගැමියෙක් මා හා කීවේය.
ඉදිරිපසින් වූ ගල් කණු දෙක උස්ව ද, පිටුපසින් වූ ගල් කණු දෙක මිටිව ද සකසා ඇත. ඒ අනුව වහල තනි පලේට තනා තිබු බව සිතාගත හැකිය. එතුළ ගලින් කළ ආසනයක් ද වල් බිහිවෙමින් පවතී. මේ ගල්කණු ඔපමට්ටම් කළ ඒවා නොවේ. ඉතා ප්‍රාථමික යුගයක භාවිත ගල්කණුය.
ඉන් එහාට කැලෑව තුළ ගල් ගුහා, චෛත්‍යයක නටබුන් ආදිය ඇතැයි ද, ඒවා වළගම්බා රාජ්‍ය සමයට අයත් ඒවා විය හැකි යයි ද විහාරාධිපති හිමියෝ කීහ.
“අපි රාවණා බලකොටුවට අයිති දේවල් ආරක්ෂා කරන්නෙ නාගයෙක් මැණිකක් රකින්න වගේ. මමවත් ගමේ කිසි කෙනෙක්වත් මෙතන තොරතුරු කිසි දෙයක් කිසිම කෙනකුට කියන්නෙ නෑ. ඒව ආරංචි වුණහම සමහරු ඇවිත් මෙහේ තැනින් තැන හාරනව නිදන් ගන්ඩ. මෙහේ තියෙන නටබුන්, පිළිම ආදී කිසිම දෙයක් මිල කරන්ඩ බෑ. ඒවයෙ තියෙන්නෙ ඓතිහාසික වටිනාකමක් විතරයි. ඒ බව නොදැන ඓතිහාසික සාක්ෂි විනාශ කරනව“ විහාරාධිපති හිමියෝ කීහ.
උන්වහන්සේ ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට ගම ඉහත්තාවේ ඇති සුවිශාල ගල් පව්වේ අමුතු ආකාරයේ පැලීම්, කඩතොලුවීම් දක්නට ලැබේ. එසේ වී ඇත්තේ රාම - රාවණා යුද්ධයේ දී විදි හී පහරවල් වැදීමෙනි. ගල් පව්වේ එහා පැත්ත විශාල තැනිතලාවකි. එය බිංගන්තලාව නමින් හැඳින්වේ. එය රාවණා රජු දඩුමොනර යන්ත්‍රය ගුවන් ගත කිරීමට භාවිත කළ ගුවන් පථයයි.
ගුවන් පථය උඩු ගුවනේ දුරදීම දර්ශනය වීම සඳහා ගල් කුට්ටියක් මත දියමන්තියක් සවිකොට තිබුණි.
දියමන්තිය දැනට නැතත් එය සවිකළ ගල් කුට්ටිය තිබේ. ගල් පව්වේ පසෙකින් උමං කටකි. ඒ අනුව කිව හැක්කේ ගල් පව්ව තුළ උමඟක් හෝ භූගත මාළිගාවක් පවතින බවයි. එම උමඟ ආශි‍්‍රතව රාවණා රජු පිළිබඳ තොරතුරු ගොන්නක් පවතී.
ගල් පර්වතය ආශි‍්‍රතව රාවණාගේ මෘත දේහය, තැන්පත් සොහොන තවමත් පවතී. එය පවතින්නේ විශාල ගල් අල්ලා ඉදිකළ ගල් කොටුවක් තුළයි. එය විශාල ගල් ලෑල්ලකින් වසා තිබේ. එය උපක්‍රමශීලී වැස්මකි. කිසිවෙකු සොහොන බිඳීමට තැත් කළහොත් ගල් පියන පෙරළී ඔවුන් සියලු දෙනා ඊට යට වී විනාශ වනු පිණිස එසේ සකසා ඇත. සොහොන පවතින්නේ පොළව මතුපිට ඉදිකර ඇති පෙට්ටියකය.
පසුගිය දිනෙක රාවණා සොහොනට හෙණයක් පුපුරා ඇත. ඉන් සොහොනට කිසිදු හානියක් සිදු වී නැතත් සොහොන තුළ යකඩ වැනි අකුණු ඇදගන්නා සුලු ලෝහයක් තිබිය හැකි යයි විශ්වාස කරනු ලැබේ.
ප්‍රදේශය පුරා ගල් කණු, ගල් ප්‍රාකාර, ගල් බිත්ති, ගල් පොකුණු, වළං කටු ආදි නටබුන් බොහොමයක් පවතී. ඒ කිසිවක් නිශ්චිතව අනාවරණය කරන්නට කිසිවෙකුත් සූදානම් නැත. මක්නිසාද යත් ඒවා නටබුන්වල ආරක්ෂාව පිණිස රැක ගත යුතු රහස් සේ ගම්මු සිතති. කෙසේ මුත් එහි පවතින්නේ රාවණා රජුගේ බලකොටුවම බව ගැමියෝ තරයේ විශ්වාස කරති.
දරපනාහෙළ ආදී රාවණාගේ බලකොටුව පවත්නා ස්ථානය හාත්පස අවට ප්‍රදේශය ගැන අවධානය යොමු කරද්දී ඊට කිට්ටුවෙන්ම ඇති මතුරට සීතාව ගම එනමින් ප්‍රචලිත වූයේ රාවණා සීතා දේවිය සඟවා තැබු තැනක් වන හෙයිනි. දරපනාහෙළට පහළින් ඇති හරස්බැද්ද එනම ලද්දේ රාමගේ වානර හමුදාවේ පැමිණීම වළකාලීමට රාවණාගේ හමුදා සේනා හරස් කළ ස්ථානය වූ බැවිනි. රාගල නගරය එනම ලද්දේ රාවණා - ආ - ගල නිසාවෙනි.
එසේම මන්දාරම් නුවර පිහිටියේ ද මීට නුදුරෙනි. “මන්දාරම් පුර පුවත” නමැති ඓතිහාසික කාව්‍ය ග්‍රන්ථයෙහි මන්දාරම් පුරය හා රාවණා අතර වූ සම්බන්ධය මැනවින් විග්‍රහ කොට ඇත. එහි ඇති කාව්‍ය ගණනාවකින්ම සීතා මුදුන, සීතා කන්ද, සීතා ගිරි නමින් හැඳින්වූයේ මතුරට සීතාව ගම ද නැතිනම් දරපනාහෙළ මුදුනේ ගල්පව්ව දැයි විමසා බැලිය යුතුය. එසේම රටේ පැවති යුදමය අවස්ථාවන්හිදී මේ ප්‍රදේශයේ සෙනෙවියන් ඊට සහභාගි වී ඇත්තේ රාවණා කොඩිය පෙරටු කරගෙනය. උත්සව, පෙරහර ආදියට මොවුන් ගියේ ද රාවණා කොඩිය පෙරමුණෙහි තබාගෙනය.
මීට වසර කීපයකට පෙර පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවෙන් පැමිණ සමීක්ෂණයක් පවත්වා ගල් ලෙන් කීපයක් හඳුනාගෙන ඒවා අංක කොට ගොස් ඇත ද ඒ පිළිබඳ නිශ්චිත නිගමනයක් මෙතෙක් දී නොමැත. රාවණා බලකොටුවට පසෙකින් වළගම්බා රජුගේ ඉදිකිරීම්වල නටබුන් පවතින බව ද ගැමියෝ පවසති.
මෙම ලිපිය කියවා කිසිවෙකුත් දරපනාහෙළ කන්ද නැඟ රාවණාගේ බලකොටුව නැරැඹීමට නොයා යුතුය. තවමත් වනාන්තර ගතව පවතින දේ මා අනාවරණය කළේ විහාරාධිපති හිමියන් හා ගැමියන් පැවසූ ආකාරයෙනි. ඔවුන් සියලු දෙනා මගෙන් ඉල්ලීමක් කළේ රාවණා බලකොටුවේ තොරතුරු කිසිවක් ප්‍රචලිත කිරීමට කටයුතු නොකරන ලෙසයි. කලින් එසේ ප්‍රචලිත වූ කීප විටෙකම පිටින් ආ පිරිස් මෙහි තැන තැන හාරමින් ප්‍රදේශයේ කළ විනාශය පිළිබඳ ගම්මු මට තොරතුරු කීහ.
ඉදිරියේදී රාවණා බලකොටුවේ සියලු විස්තර අනාවරණය කිරීමට හැකි වනු ඇතැයි ද විශ්වාසයක් පවතී.
අශෝක උයන
රාමා, සීතා, රාවණා සහ හනුමාන් සොයා....
රාවණා රජගේ ඖෂධ උද්‍යානය, මල් උද්‍යානය මෙන්ම වනෝද්‍යානය ද මෙරට පැවතිනැයි ද, මෙරට විවිධ ප්‍රදේශවලින් ඒ පිළිබඳ තොරතුරු ලැබෙතැයි ද ජනප්‍රවාදයේ පවතී. ඇත්තෙන්ම මේ උයන් පැවති ස්ථානය ස්ථිර වශයෙන්ම දන්නා කිසිවෙකුත් නැත. මේ පිළිබඳ පවතින මත සියල්ලම මනඞකල්පිතය. එසේනම් මෙරට කුමන ස්ථානයක මේවා පවතින්නට ඇද්ද?
නුවරඑළිය, හග්ගල මල්වත්ත හෙවත් හග්ගල උද්භිද උද්‍යානය බවට පත්වූයේ රාවණාගේ ඖෂධ උද්‍යානය බවට පළවෙන මත අනන්තය. රජ කෙනෙකුගේ ඖෂධ උද්‍යානය හග්ගල මල්වත්ත තරම් කුඩා එකක් වන්නට බැරිය. හග්ගල මල්වත්ත යනු පැය තුන-හතරක් ඇතුළත සංචාරය කොට නරඹා අවසන් කළ හැකි තැනකි.
එහෙත් දුරාතීතයේ දී හග්ගල මල්වත්ත සතුව පැවති භූමිභාගය අති විශාල විණැයි ද, වර්තමානයේ දී ඉන් විශාල ප්‍රමාණයක් ජනාවාස බවට පත්වී ඇතැයි ද කියනු ලැබේ. හග්ගල මල්වත්ත වටේටම පවතින ජනාවාස හේතුවෙන් මෙම ප්‍රකාශයේ සත්‍යයක් ඇතැයි සිතිය හැකිය.
රාවණා රජුගේ මල් උද්‍යානය සමන්විතව තිබී ඇත්තේ අශෝක වර්ගයේ මල් ගස්වලිනි. රාවණාගේ අශෝක මල් උයන යයි කියන්නේ එබැවිනි. අශෝක මල් මහරත්මල් නමින් ද හඳුන්වනු ලැබේ. මාතලේ, මහනුවර හා නුවරඑළිය ඇතුළත් මධ්‍යම පළාතේ පුෂ්පය වූයේ ද මහරත්මලයි. එය එසේ වූයේ මහරත්මල මධ්‍යම පළාතේ අනන්‍යතාව පළකරන නිසා වන්නට බැරිද? මෙම රචනයේ දී මහරත්මල වෙනුවට අශෝකමල යන නාමය භාවිත කිරීමට කැමැත්තෙමි.
දුරාතීතයේ එනම් ක්‍රිස්තු පූර්ව යුගයටත් එහා යුගයේ මෙරට අශෝක මල් උයනක් පැවතියා නම් එහි නටබුන් වර්තමානයේ දී වුවද නොපවතින්නට හේතුවක් නැත. රාවණා රජු ඇතුළු යක්ෂ ගෝත්‍රික රජවරුන් මෙරට පාලනය කළ අවධිය තෙත්‍රා යුගය නමින් හඳුන්වනු ලැබේ. රාවණා බදුල්ල අගනගරය කරගෙන රට පාලනය කළ බව ද, ඔහුගේ දුර්ගම නගරය නුවරඑළිය වී යයි ද ප්‍රකටව ඇති තවත් මතයකි. එසේ නම් රාවණා සතු වන, ඔසු, මල් උයන් ආදිය ඒ ආශ්‍රිත ප්‍රදේශයේම පැවතියා වන්නට නොහැකිද?
අශෝක හෙවත් මහරත්මල් වර්තමානයේ දී ද දක්නට ලැබේ. විසිතුරු මලින් පිරි රුක් විශේෂයකි. මධ්‍යම කඳුකරයේ ද මුදුන්ම ස්ථානවල, විශේෂයෙන්ම මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 5000ට ඉහළින් පිහිටි භූමිවල දැනට ද තැනින් තැන අශෝක ගස් පවතිනු දැකිය හැකිය. නුවරඑළිය, සීතාඑළිය, හාවාඑළිය, සඳතැන්න, හග්ගල, කඳපොල, මීපිළිමාන, අඹේවෙල, පට්ටිපොළ, හෝර්ටන්තැන්න යනාදී ප්‍රදේශවල අශෝක ගස් පවතිනු දැකිය හැකිය. එසේනම් මේ සුවිශාල ප්‍රදේශය රාවණාගේ අශෝක උයන පිහිටි ප්‍රදේශයම යයි නිගමනයකට එළඹිය නොහැකිද?
දුම්රියෙන් යද්දී නාවලපිටිය – බදුල්ල අතර දී මඟ දෙපස අශෝක ගස් තිබෙනු දර්ශනය වේ. රම්බොඩ හරහා නුවරඑළිය පාරේ ගමන් ගන්නා විට ද අශෝක ගස් තිබෙනු පෙනේ. ගැවසි කඳු බෑවුම්වල ඇති පතන බිම්හි හෝපලු වැනි මල් ඇති ගස් විශේෂයක් ඇති බවද, මේවා බොහෝ සෙයින් වැවෙන්නේ නුවරඑළිය, බණ්ඩාරවෙල හා බදුල්ල යන නගරවලට ඇතුළත් වූ ත්‍රිකෝණාකාර බිම් කොටසේ බවද 1948 දී රචිත ‘ද පීපල් ඔෆ් සිලෝන්’ නමැති ග්‍රන්ථයේ සඳහන්ව ඇත. මෙහි හෝපලු නමින් හැඳින්වෙන්නේ අශෝක මල්ම විය නොහැකිද?
1818 ඌව - වෙල්ලස්ස කැරැල්ල හේතුවෙන් මෙරට සිදුව තිබූ ව්‍යසන ගැන සොයා බලමින් දේශ සංචාරයක යෙදුණ දොස්තර ජෝන් ඩේවි රචනා කළ “ලංකාවේ අභ්‍යන්තරය එහි ජනතාව හා ඒ දිවයිනේ චාරිකා” (ඩේවි දුටු ලංකාව) නමැති ග්‍රන්ථයේ ලා අශෝක මල් පිළිබඳ ප්‍රමාණවත් විස්තරයක් සඳහන්ව ඇත. ඔහු නුවරඑළිය ප්‍රදේශයේ ස්වභාව සෞන්දර්යය වින්දනය කරමින් අශෝක ගස් ගැන මෙසේ සඳහන් කොට ඇත.
”අශෝක වැනි මල් සහිත ගස් විශේෂයක් ඇති මිටි ලඳු කැලයෙන් ගැවසුණ අති විෂම භූමි භාගයක් මත ගමන් කළෙමු.... කිකිළියාමාන නම් එළිමහන් භූමියකට පෙරවරු 10ට පැමිණියෙමු. ...අශෝක ගණයට අයත් ගස් ප්‍රධාන වශයෙන් ඇති වනයෙන් වටවී තිබුණි. මේ වර්ගයට අයත් හුදකලා ගස්ද අතන - මෙතන දක්නට ලැබුණේය ... අපි විශාල අනාවරණ ප්‍රදේශයකට පැමිණියෙමු. මෙහි දර්ශනය සිත්ගන්නා තරමටම අලුත් ද විය. මඟපෙන්වන්නෝ එය නුවරඑළිය පතන යයි හැඳින්වූහ. ... තනි ගස් ගොන්නවල් වශයෙන් සිට අතන, මෙතන පිහිටි විශාල හුදකලා අශෝක ගස් හා එක්වී අතිදර්ශනීය පෙනුමක් පහළ කොට චිත්තකාන්ත භූමි දර්ශනයක් නිපදවීමට සහාය වේ.”
ඉංග්‍රීසීන් රචිත ග්‍රන්ථවල නුවරඑළිය හා ඒ අවට උස් බිම්වල තිබූ අශෝක ගස් ගැන විග්‍රහ කර ඇත්නම්, අදත් මේ ප්‍රදේශවල අතන-මෙතන හුදකලා අශෝක ගස් දක්නට ඇත්නම් රාවණාගේ අශෝක වනය පැවතියේ නුවරඑළිය හා ඒ ආශ්‍රිත ප්‍රදේශයේ බව සනාථ කරන්නට තවත් සාක්ෂි අවශ්‍ය වේද? මෙරට පහත් බිම් ප්‍රදේශ කිසිවකින් අශෝක ගස් වාර්තා නොවේ.
රාවණා දඹදිව සිට පැහැරගෙන ආ සීතා සඟවා තැබුවේ අශෝක මල් උයනේ බව ද, සීතා සොයා පැමිණි හනුමාන් සහිත පිරිස දිවයිනේ සතර දිග් භාගයේම සොයා බලා නුදුටු තැන, සීතා සොයා අශෝක මල් උයනට පිවිසි බවද ‘රාමායනය’ විස්තර කොට ඇත.
රාමායණය විග්‍රහ කරන අශෝක වනය නුවරඑළිය ආශ්‍රිතව පිහිටි අශෝක වනයම නම් එකල ගසින් ගස එකට ගැටී රුක්ගොමුව මලින් පිරී පැවති අශෝක වනය අද අතන-මෙතන කලාතුරකින් පමණක් දක්නට ලැබෙන අශෝක ගසින් හිඟ ප්‍රදේශයක් බවට පත්ව ඇත්තේ මන්දැයි කුකුසක් උපදිනු ඇත. ’රාමායනය’ ම කියන පරිදි හනුමාන් අශෝක වනයෙහි සීතා දෙස බලමින්ම මධ්‍යම රාත්‍රිය ගත කළ අතර හනුමාන් උයනේ වූ ගස් පෙරළා බිම දමා උයන විනාශ කළේය. අශෝක වනය විනාශ කරන්නට වූ හනුමාන් අල්වා රාවණා රජු උගේ වලිගයට ගිනි තබන ලදී.” යන ප්‍රකාශවලින් ඇඟවෙන්නේ හනුමාන් විසින්ම අශෝක වනය විනාශ කර දමන ලද බවයි. එම විනාශය නිසා අශෝක ගස් වඳවී ඒවා යළි බෝවීම වැළකුණා වන්නට බැරිද?
අශෝක යනු අපගේ අත්දැකීමේ හැටියට ඉතා ඉක්මනින් ලියලා වැඩෙන ගස් වර්ගයක් නොවේ. එහි වර්ධනය ඉතා සෙමින්ය. ගස අඟල් හතරක් පහක් උස යන්නට අවුරුදු දහය – පහළොව අතර කාලයක් වත් ගතවෙයි. දැනට අශෝක පැළ යායක් පවතිනුයේ හෝටන්තැන්නේ පමණි. ඒවා තවමත් කුඩා පැළෑටිය. දුරාතීතයේ විනාශයට පත් අශෝක වනය කාලයාගේ ඇවෑමෙන් ලියලා වැඩෙන ආකාරයක් මින් පළ නොකරන්නේද?
රාවණා විසින් සීතාට කන්නට දෙන ලද කිරිබත්, කෝපත්ව සිටි ඇය දසත විසි කළ බව ද, ඒවා පාෂාණිභූත වූ බව ද, ඒවා කැට වශයෙන් දැනට ද පොළව කොටන විට හමුවන අතර මෙම ‘සීතා ගුලි’, ‘සීතා කැට’ හෝ ‘සීතා අග්ගලා’ ගලගා බොන්නට දීමෙන් බඩේ රුදා සුවපත් වන බවට විශ්වාසයක් පවතින බවද, මෙය අත්දුටු අය ද නුවරඑළිය පෙදෙසේ වසති. අශෝක වනයේ අඳුරු ගල්ගුහා තුළ සඟවා තැබීමේ හේතුවෙන් සීතාට ඇස් රෝගයක් වැලඳුණ අතර එය සුවපත් කරන්නට හිරුඑළිය ස්පර්ශ කරවීම සඳහා ඇය රැගෙන ආ එළිමහන පසු කල සීතාඑළිය නමින් ප්‍රකට වූ බවද, එම ස්ථානයේ වර්තමානයේ දී සීතා කෝවිල ඉදිවී ඇතැයි ද ජනප්‍රවාදයේ පවතී.ඒ ඇරත් අශෝක යනු ප්‍රබල ඖෂධයකි. ආදායම් උපයා ගැනීමේ මඟක් ලෙසින් අශෝක ගස් කපා පොතු අලෙවි කර ගත්තා ද විය හැකිය. දැනට මෙම ගස කැපීම, ප්‍රවාහණය ආදිය දඬුවම් ලැබිය හැකි වරදක් ලෙස නීතිගත කොට තිබේ.
මීට අවුරුදු කීපයකට පෙර සීතාඑළිය ප්‍රදේශයේ ළිඳක් කැණීමේ දී එහි ඉවුරක හනුමාන්ගේ සුවිශාල රූපයක් මතු වූ බව ද, එය සියැසින්ම දුටුවෝ ද සිටිති. ප්‍රශ්න ගණනාවක් හේතුවෙන් එම ළිඳ වසා දැමුණු අතර ඉන්පසුව එහි පදිංචිකරුවන්ට එහි විසිය නොහැකි තත්ත්වයක් උද්ගත වූ බවද කියනු ලැබේ. රාවණාගේ මළසිරුර නරක් නොවන පරිදි බෙහෙත් ගල්වා වලපනේ මහකුඩුගල පර්වතයේ ගල්ගුහාවක තැන්පත් කර ඇතැයි ද මතයක් පවතී. මහකුඩුගල ඇත්තේ ද නුවරඑළියට නුදුරු පෙදෙසකය.
නිරාහාරව විසීමේ හේතුවෙන් සීතාට බඩේ රුදාවක් වැලඳුණ අතර එය සුවපත් කරන්නට හනුමාන් දඹදිව සිට ගෙන ආ ඖෂධ ගලේ ඉතිරි කැබෙල්ල ලියලා වැඩී වලපනේ නීල ගරුඬ ගල තැනුණ බවට මතයක් පවතී. එය ද විවිධ රෝගාබාධ රැසකට ප්‍රත්‍යක්ෂ ඖෂධයකි.
1999 වසරේ ජනවාරි මස 06 දින ඇතුළුව තවත් කීප දිනක්ම මුළු ලොව වසන හින්දු බැතිමතුන් විශාල පිරිසක් සීතාඑළියට රැස්ව එහිදී රාම පූජා පැවැත්වූ අතර ඔවුන් හග්ගල, සීතාඑළිය, හග්ගල කඳුවැටිය ආදියට වැඳ නමස්කාර කළේ අප්‍රමාණ භක්තියකින් යුක්තවය. අශෝක ගස ද ඔවුන්ගේ වන්දනාමානයට ලක් විය. රාම පූජා සීතාඑළියේ දී පැවැත්වූයේ රාවණා පැහැරගෙන ආ සීතා සිය පතිවෘතා ධර්මය ආරක්ෂා කර ගත් සීතාඑළිය ශුද්ධ භූමියක් සේ හින්දුන් සලකන බැවිනි.
සිය පතිවෘතා බල මහිමය විදහා පෑමට සීතා ගිනි ජාලාවකට පැන්න අතර, ඇගේ සුපිරිසුදු භාවය නිසා ඇය ගින්නෙන් පිළිස්සුණේ නැත. මෙසේ සීතා සුපිරිසුදු බව සනාථ කළ ස්ථානයේ දිව්රුම්වෙල පුරාණ රජ මහා විහාරස්ථානය ඉදිවී ඇත. එය ඇත්තේ ද නුවරඑළියට නුදුරු ප්‍රදේශයකය. හග්ගල කන්දේ ආශ්චර්යවත්, අද්භූත දේ පවතින බව සියැසින් දුටුවෝ සිටිති. ගල්ගුහා, ගල්පඩි පෙළවල්, ගල් ආසන එහි පවතින්නේ යයිද, ඉතා දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ වර්ග එහි පවතින්නේ යයි ද, එහි ඇති ගස්වල උස අඩි 4 – 5 නොඉක්මවන අතර එම ගස් සුවිශාල කඳන් සහිත බවද, ගස් කඳන් ඇඹරුණ ස්වරූපයක් පළකරන්නේ යයි ද දුටුවෝ කියති.
එසේනම් අශෝක වනය පිහිටියේ නුවරඑළිය ආශ්‍රිත ප්‍රදේශයේම බව සනාථ කරන්නට තවත් සාක්ෂි අවශ්‍ය නොවනු ඇත.
සිරිසේන දේවපි‍්‍රය
රාවණාගේ ලංකාපුර
රාවණාගේ ලංකාපුරය කුඩා රාවණා, මහා රාවණා කොටු ද?
රාම, සීතා, රාවණා සහ හනුමාන් පිළිබඳ අප මෙතෙක් ඉදිරිපත් කළේ නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයෙන් සොයා ගනු ලැබු තොරතුරු සම්භාරයකි. එසේම ඇල්ල - වැල්ලවාය මාර්ගය අද්දර පැවති තොරතුරු ද අනාවරණය කළෙමු. අවිස්සාවේල්ල ආශි‍්‍රතව පැවති තොරතුරු ද ඉදිරිපත් කිරීමට හැකි විය. මෙම ස්ථාන එකිනෙකට සෑහෙන දුරින් පිහිටියා වුවද රාම - රාවණා - සීතා සහ හනුමාන් පිළිබඳ කතා පුවතේ්දී එම සියලුම ප්‍රදේශ එකම කලාපයක් සේ සැලකිය හැකිය.
මධ්‍යම කඳුකරයේ උස් බිම් හා ඒවා අද්දර තිබු පහත් බිම් ආශි‍්‍රතව පැවති තොරතුරු ලෙසින් පැවසීම උචිතය. ඒ අනුසාරයෙන් අපි රාවණාගේ අශෝක උයන පැවතියේ ද, රාවණා සීතා දේවිය සඟවා තැබුවේ ද, රාම - රාවණා යුද්ධය පැවතියේ ද මධ්‍යම කඳුකරයේ උස්බිම් ආශි‍්‍රතව බව ජනප්‍රවාද ආශ්‍රයෙන් සනාථ කිරීමට උත්සාහ කළෙමු. ග්‍රාම නාම, ස්ථාන නාම, ද්‍රව්‍ය නාම ආදිය අපි මෙහිදී උපයෝගී කර ගතිමු.
එම තොරතුරු ආශි‍්‍රතව මෙරට පැරණිම රාජධානිය වූ කුවේරගේ, රාවණාගේ සහ විභීෂණගේ “ලංකාපුරය” මධ්‍යම කඳුකරයේ පැවති බවට අනුමාන කළ හැකි විය. ලංකාපුරය යනු අප රටේ පැරණිතම රාජධානියයි. ඒ පිළිබඳ තොරතුරු සියල්ල අප්‍රකටය. අලිඛිතය. ලංකාපුරය යනු සම්පූර්ණ රටම ද, නැතිනම් ඉන් කොටසක් ද යන්න පවා සිතා ගත නොහැකිය.
එහෙත් ඉහත සඳහන් ස්ථාන ආශි‍්‍රතව කළ සොයා බැලීම්වලදී අනාවරණය වූයේ “ලංකාපුරය” පිහිටියේ මධ්‍යම කඳුකරය ආශි‍්‍රතව බවයි. ඒ බව අනාවරණය කර ගැනීමට ඉවහල් වූයේ ජනප්‍රවාදගත සිදුවීම් පමණි. රාවණා - සීතා ප්‍රවාදය සම්බන්ධ ඓතිහාසික සාක්ෂි කිසිවක් කිසිම තැනකින් අනාවරණය නොවීය.
එපමණකින්ම ලංකාපුරය මධ්‍යම කඳුකරය ආශි‍්‍රතවම පැවතියා යයි නිගමනයකට ඒමට ද අපට නොහැකිය. එසේ වන්නේ ගාල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ ගාල්ල නගරය ආශි‍්‍රතව ඇති රූමස්සල කඳු වැටියත්, හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ හම්බන්තොට ආශි‍්‍රතව පවතින මහා රාවණා කොටුව සහ කුඩා රාවණා කොටුව ආශි‍්‍රතවත් රාම - සීතා - රාවණා සහ හනුමාන් පිළිබඳ ගෙතුණු ජනප්‍රවාද බොහොමයක් ද පවතින හෙයිනි.
මෙරට රුහුණු පුරවරයේ ආර්යය ජනාවාස ඇතිවීමට පෙර ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ එනම් මීට වසර හාරදහසකට, පන්දහසකට පෙර යක්ෂ ගෝත්‍රිකයන් විසු බව සඳහන් වේ. යක්ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ ප්‍රබලතම අධිපති වූයේ රාවණා රජුය. ඔහුගේ අගනුවර හැඳින්වුණේ ‘ලංකාපුරය’ නමිනි. ලංකාපුරය නිර්මාණය කළේ රාවණා රජුගේ රාජකීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියා වූ විශ්වකර්මය දකුණු මුහුදේ වෙරළාසන්නව ලංකාපුරය ගොඩනැඟු බව සඳහන් වේ.
රාම සහ රාවණා අතර ඇති වූ යුද්ධයෙන් රාවණා මියගිය පසු ලංකාපුරය මුහුදේ ගිලී විනාශයට පත් වූ බව කියනු ලැබේ. රාවණාගේ මෙම ලංකාපුරය නමැති රාජධානිය ලංකාවේ ගිනිකොන දිග වෙරළ ආශි‍්‍රතව පිහිටි මහා රාවණා සහ කුඩා රාවණා කොටු විය හැකි යයි කියනු ලැබේ. මේවා හිරිගල් පර ලෙසින් හැඳින්වේ.
මෙම හිරිගල් පර හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ කිරින්ද - පොත්තන අතර මුහුදු තීරයට සමාන්තරව සැතපුම් ගණනාවක් දිගට සාගරයේ විහිදී තිබේ. මහා රාවණා කොටුව කිරින්දේ සිට කිලෝ මීටර් 15 1/2 ක් දුරින් ද, කුඩා රාවණා කොටුව කිරින්දේ සිට කි. මීටර් 47 1/2 ක් දුරින් ද මුහුදේ පිහිටා ඇත.
මේවා ගොඩබිමේ විහිදීමක් ලෙස සලකන අතර වැලි ගල්වලින් නිර්මාණය වී ඇත. ඒ මත දීර්ඝ කාලයක් කොරල් ගොඩගැසීම නිසා කොරල්පර ලෙසින් දිස් වේ.
මහා රාවණා කොටුවේ මුහුදින් මතුව ඇති කොටස සැතපුම් හයක් පමණ දිග වුවත් තවත් සැතපුම් අටක පමණ කොටසක් මුහුදු ජලයට යට වී පවතී. කුඩා රාවණා කොටුව සැතපුම් 25 ක් පමණ දිගට විහිදී ඇති අතර මෙහි වැඩි කොටසක් මුහුදින් යට වී පවතී. ගොඩබිමට පෙනෙන්නේ මේවා මුහුදෙන් මතුව පවතින ගල් පර්වත දෙකක් ලෙසිනි.
කලක් ගොඩබිම් ලෙසින් පැවති මහා රාවණා කොටුව හා කුඩා රාවණා කොටුව මුහුදු ඛාදනයට ලක්ව මුහුදු ජලයට යට වී ඇත. ලක් ඉතිහාසයේ ඉතා පැරණිම රාජධානිය වූ ලංකාපුරය පිහිටියේ මෙම මහා රාවණා කොටුව හා කුඩා රාවණා කොටුව මත බවට පළවෙන මත අනන්තය.
කුඩා රාවණා කොටුවත් මහා රාවණා කොටුවත් මහා සාගරයෙන් මතුවී, ඉලිප්පී සිටින ගල්පර දෙකක්. මේ ස්ථාන දෙක වර්තමානයේදී බොහෝ දුරට ප්‍රකටව පවතින්නේ නෞකාවලට ගමන් මාර්ගය දක්වන ප්‍රදීපාගාර දෙකක් මේ ස්ථානයේ පිහිටා තිබීම නිසා. එහෙම වුණත් ජනප්‍රවාද ගත සිද්ධි අනුව මෙම ස්ථානයන්හි ඉතිහාසය ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගය දක්වා දිව යනව.
යක්ෂ ගෝත්‍රික රාවණා රජුගේ ලංකාපුරය නමැති බලවත් රාජධානී නගරය පිහිටියේ මේ ස්ථාන ආශි‍්‍රතව බවයි පැවසෙන්නෙ. රාවණාගෙ රාජධානියෙ නටබුන් බොහොමයක් මේ ස්ථානවල ජලයට යට වී පවතිනව. ලංකාපුරය වටේට රාවණා රජු පිත්තල භාවිතයෙන් ඉදිකළ පවුරු හතක් තිබිල තියෙනව. පවුරු හත ඉදිකළේ ලංකාපුරයෙ ආරක්ෂාවට. හිරු නඟින - බහින වෙලාවට අහස රන්වන් පැහැයෙන් බබළන්නෙ මේ පිත්තල පවුරු හතේ වදින සූර්ය රශ්මියෙ ප්‍රභාවය නිසා කියලයි කියන්නෙ.
ඉතා බලසම්පන්න රජෙකු වූ රාමටත් මේ පවුරු හත කඩල සුනුවිසුනු කරල දමන්න බැරි වුණා. නමුත් මේ පවුරු හත මුහුදේ ගිලී සැඟවුණා. එහෙම වුණේ රාවණා සිදුකළ පාපි ක්‍රියාවට දෙවියන් ලබාදුන් දඬුවමක් විදිහට බවයි විශ්වාසය. මේ විදිහට මුහුදේ ගිලී ගිය ලංකාපුරයේ වටිනා ප්‍රාසාද විසි පහකට වැඩි ප්‍රමාණයක් තිබුණලු. ඒ වගෙම මංමාවත් පන්ලක්ෂයක් පමණක් තිබුණලු. මේ නටබුන් සියල්ලම විනාශ නොවී අදත් මුහුද තුළ පවතින බවයි “විශ්වාසය.” ඇතැමෙකුගේ අදහස එපරිදිය.
මහා රාවණා ගල් පරය සහ කුඩා රාවණා ගල් පරය පිහිටා ඇත්තේ ජාත්‍යන්තර මුහුදු ගමන් මාර්ගයක් ආසන්නයෙහිය. එබැවින් දිනපතා මෙම මාර්ගය දිගේ නෞකා විශාල වශයෙන් ගමන් කරනු ලැබේ. දුරාතීතයේ සිට මේ ගල් පරවල වැදී විනාශයට පත් නෞකාවන්ගේ සංඛ්‍යාව අනන්තය. ඒ සියල්ල මුහුදේ ගිලී ගැඹුරු මුහුදේ පතුලේ තැන්පත්ව ඇති බව විශ්වාස කරනු ලැබේ. එසේ හෙයින් රන් - රිදී - මුතු - මැණික් ආදි වටිනා දේ බොහොමයක් රාවණා කොටු ආසන්න ගැඹුරු මුහුදේ පතුලේ තැන්පත්ව ඇතැයි කියනු ලැබේ.
මහා රාවණා කොටුව හා කුඩා රාවණා කොටුව යනු රාවණාගේ රාජධානිය නම් එහි නටබුන් බොහොමයක් මෙම ස්ථානයේ මුහුදට යටව පවතින බව විශ්වාස කළ හැකිය. ගොඩනැඟිලි, පවුරු, මාළිගා ආදි වශයෙන් තිබිය යුතු කිසිවක් පිළිබඳ මෙතෙක් අනාවරණය කර ගත් තොරතුරු කිසිවක් නොමැත. ගැඹුරු මුහුද නිසා මේවා ගවේෂණයට බාධා වී ඇති බව සිතිය හැකිය.
මෙම ස්ථානය රාවණා රජුගේ ලංකාපුරය වී නම් එහි අශෝක වනයක්, ගල් ගුහා, ආදිය ද තිබුණා විය හැකිය. රාවණා පැහැරගෙන ආ සීතා සඟවා තැබුවේත් රාම - රාවණා යුද්ධය පැවතියේත් මෙහිම විය යුතුය. මෙම ස්ථානය සමග රාවණා නාමය සම්බන්ධ වූයේ රාවණාගේ සම්බන්ධයක් මෙහි පැවති නිසා විය නොහැකි ද?
ගාල්ල නගරාශි‍්‍රත මුහුදු වෙරළ කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් පිහිටි රූමස්සල කඳුවැටිය හා ඒ පිළිබඳ පවතින ජනප්‍රවාද රාවණාගේ රාජධානිය පිහිටියේ මහා රාවණා කොටුව හා කුඩා රාවණා කොටුව ආශි‍්‍රතව බව සනාථ කිරීමට තරම් ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි සපයයි ද?
රාම - රාවණා ප්‍රවාදය සම්බන්ධයෙන් තවත් ස්ථාන කීපයක් ආශ්‍රයෙන් ප්‍රචලිතව ඇති මත කීපයක් ද අනාවරණය කිරීමට කැමැත්තෙමි.
වලපනේ රූපඟ ගම පිහිටි නීල ගරුඬ පාෂාණය පිළිබඳ තොරතුරු අනාවරණය කරමින් අප මීට ඉහත දී කියා සිටියේ සීතා දේවිය අසනීප වූ කල එය සුවපත් කරන්නට හනුමාන් දඹදිව සිට ගෙන ආ ඖෂධ ගලේ ඉතිරිය ලියලා වැඩී එම ගල් පර්වතය තැනුණු බවයි. එහෙත් නීල ගරුඬ පාෂාණය යනු මහා බ්‍රහ්මයා ප්‍රථමයෙන්ම මහ පොළව මතට පිවිසීමේ දී පය ගැසු ස්ථානය බව පැවසේ. ප්‍රබල හින්දුහු මෙම මතය පිළි ගනිති.
වලපනේ ප්‍රදේශයේ හරස්බැද්ද ග්‍රාමය එනමින් ප්‍රකට වූයේ රාම - රාවණා යුද්ධය පවතින අවස්ථාවේදී ජීවිතාරක්ෂාව සඳහා ගවයන් ගාල්කොට තැබු ස්ථානය වූ නිසාවෙනි. හරක් බැද්ද උච්චාරණයේ පහසුවට පසුකල හරස්බැද්ද නම් විය.
වලපනේ රාගලට ආසන්නව රාවණා රුව තැන්පත් කොට ඉදි කළ විහාරස්ථානයක් “ශ්‍රී රාවණා පබ්බත විහාරය” නමින් හැඳින්වෙයි. රාවණා ආ ගල රාගල නම් විය. මෙම ප්‍රදේශයේ ගල් දොරටු තුනක් සහිත ප්‍රබල බලකොටුවක් පැවති බවට මතයක් තිබේ.
බදුල්ල නගරය රාවණා රජුගේ රාජධානි අග නගරය බව ප්‍රකට මතයකි. බදුල්ල අග නගරය කරගෙන රාවණා රට පාලනය කළ බව පැවසේ. නගරයට ආසන්න දුරකින් පිහිටි දුන්හිඳ දිය ඇල්ල ආශි‍්‍රත කන්දේ ගල් ගුහාවක් පවතින අතර රාවණා එහි ද සීතා සඟවා තැබු බව තවත් මතයකි.
රාවණා යනු ස්වදේශික රජෙකි. අති බලසම්පන්න රජෙකි. මිනිසුන් දස දෙනෙකුගේ බලය සහිත රාවණා රණශූරයෙකි. වෛද්‍ය වරයෙකි. විද්‍යාඥයෙකි. ගුවනින් ගමන් යා හැකි රිය අධිපතියෙකි. රාම - රාවණා යුද්ධයේ එක් අවස්ථාවකදී රාමගේ ප්‍රබල ප්‍රහාර හමුවේ රාමත් ඔහුගේ සොහොයුරු ලක්ෂමණත් වානර හමුදාවෙන් විශාල පිරිසකුත් මියගිය බව ද පැවසේ.
රාවණා සීතා පැහැරගෙන ආවේ ඇගේ රූපශි‍්‍රයට වශී වීමෙනැයි රාමායනය විග්‍රහ කරයි. එහෙත් තවත් මතයකින් කියවෙන්නේ රාවණාගේ නැගණිය වූ සුපර්ණකාට රාමගෙන් සිදු වූ හිරිහැරයකට පළිගැනීම සඳහා රාම සොයා ඔහුගේ මැඳුරට ගිය බවත් එවේලෙහි රාම මැඳුරේ නොසිටි හෙයින් සීතා දේවිය පැහැරගෙන ආ බවත් ය.
කෙසේමුත් සීතා දේවියගේ පේ‍්‍රමය බලෙන් පැහැර ගැනීමට කටයුතු නොකළ රාවණා පරමාදර්ශී රජෙකි. සිය වාසභූමියෙන් බොහෝ දුරස්ථර ප්‍රදේශයකට ගෙනැවිත් යක්ෂ ගෝත්‍රික හමුදා භාරයේ තැබු සීතාගේ පේ‍්‍රමය බලෙන් දිනන්නට හැකියාව තිබුණත් රාවණා එසේ නොකිරීමෙන් ඔහු සිය මහත්මා ගතිය මොනවට ප්‍රකට කළේය.
බෙහෙත් ගැල්වූ රාවණාගේ දේහය
බෙහෙත් ගැල්වූ රාවණාගේ දේහය මහතුඩුගල ගල් පර්වතයක
රාම, සීතා සහ රාවණා හා සම්බන්ධ සියලු ජනප්‍රවාදවලම පාහේ සඳහන් වන්නේ රාවණා සීතා පැහැරගෙන ආවේ ලංකාවට බවත් බිහිසුණු රාම - රාවණා යුද්ධය සිදුවූයේ ලංකාවේදීම බවත්ය. සීතා සඟවා තැබු ස්ථානය හා රාම - රාවණා යුද්ධය පැවති ස්ථානය පිළිබඳ කිසිඳු එකඟතාවයක් නොමැත.
හනුමාන් ලංකාපුරයේ වූ සියලු නිවෙස්වල පියසි මතට පනිමින් ඒවා දවා අළු කළ බවත් එම ගින්නේ ආලෝකය පතිත වූ පෙදෙස නුවරඑළිය නමින් ව්‍යවහාරප්‍රාප්ත වූ බවත් බොහෝ ජනප්‍රවාදවලින් කියවේ. නුවරඑළිය හා ඒ ආසන්න ප්‍රදේශවල පස් කළු පැහැ ගැන්වී ඇති අතර එසේ වූයේ හනුමාන් ගැසු ගින්නෙන් මුළු ප්‍රදේශයම පිළිස්සී ගිය බැවිනියි පැවසේ.
කෙසේ වුවද සීතා සහ සතුරු රාවණා පිළිබඳ සිද්ධිය නුවරඑළිය ප්‍රදේශයට පමණක් සීමා කරන්නට ඇතැම් ජනකතා සූදානම් නැත. මෙරට නන් දෙසින් මේ පිළිබඳ අසන්නට ලැබෙන කතා පුවත් අනන්තය; අප්‍රමාණය.
මෙහිදී ලංකාපුරය නමින් හැඳින්වුණේ රට ද නැත්නම් ලංකාවේ එක්තරා ප්‍රදේශයක් ද යන්න පිළිබඳව ද එකඟතාවයක් නොමැත. මෙම ප්‍රවාදය දිගහැරෙන්නේ මෙරට යක්ෂ ගෝත්‍රිකයන් පාලනය කළ යුගයේදීය. පළමුවෙන්ම යක්ෂ ගෝත්‍රික කුවේර රජ පිළිබඳ තොරතුරු අනාවරණය වෙයි. ඔහු ලංකාපුරය පාලනය කළේ බදුල්ල
අග නගරය කරගෙනය.
මහා බ්‍රහ්මයාගෙන් ඉතා බලසම්පන්න වරම් රැසක් ලබන රාවණා කුවේරගේ වැඩිමහල් සොහොයුරාය. බලසම්පන්නකමින් මත්වන රාවණා සිය සොහොයුරු කුවේර මරා දමා රාජ්‍යය සහ දඬුමොනර යන්ත්‍රය පැහැරගෙන බදුල්ල අග නගරය කරගෙනම ලංකාපුරය පාලනය කරයි.
රාවණා සීතා පැහැරගෙන එන්නේ මේ අතරතුරය. දඹදිව සිට බොහෝ දුරින් පිහිටි ලංකාපුරය නම් වූ යක්ෂ ගෝත්‍රික රාජ්‍යයේ සිරකාරියක වූ සීතාගේ පේ‍්‍රමය බලහත්කාරයෙන් දිනා ගන්නට රාවණා කිසිදු අවස්ථාවක උත්සාහ නොකළේය. මෙම සිද්ධිය අනාවරණය කරන්නේ රාවණා පරමාදර්ශී රජෙකු වූ බවයි.
යක්ෂ ගෝත්‍රික තුන්වන රජු විභීෂණය. රාමගේ ප්‍රහාරයෙන් රාවණා යුදබිම මියෑදුණ පසු රාම විසින්ම ලංකා රාජ්‍යය විභීෂණට පවරනු ලබයි. විභීෂණ යනු කුවේරගේ බාල සොහොයුරාය. එබැවින් රාවණාගේ ද මල්ලීය. විභීෂණ ලංකාපුරය පාලනය කරන්නේ කැලණිය අගනුවර කරගෙනය.
මෙම කුවේර, රාවණා සහ විභීෂණ යන යක්ෂ ගෝත්‍රික රජුන් තිදෙනා මෙරට පාලනය කළ යුගය පදනම් කරගෙන “ඉන්දියාවේ සිට සීතා පැහැරගෙන ආ දස හිස් ඇති යක්ෂාධිපති රාවණාගේ වාසභූමිය ලංකාව වූවා මිස ඊට පෙර මෙම දිවයින මනුෂ්‍ය වාසයක්ව පැවති බවට කිසිදු සාධකයක් නැතැයි ‘ලංකා ජනතාව‘ නමින් කෘතියක් සම්පාදනය කළ ආචාර්ය නන්දදේව විජේසේකර මහතා සඳහන් කර ඇත.
නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ එක් අන්තයක පිහිටි මතුරට ප්‍රදේශයේ ඇති “සීතාව“ නමැති පැරණි ග්‍රාමය එනම ලද්දේ රාවණා එහි ද සීතා සඟවා තැබු බැවිනි යි කියනු ලැබේ. ඉතා දුෂ්කර කඳු මුදුනක් වූ සීතාව ගමට නුදුරින් උමඟක කටක් මතුව පවතින අතර එම උමඟ නුවරඑළියේ කඳපොළ ග්‍රාමය තෙක් විහිදී ඇතැයි කියනු ලැබේ.
කොත්මලේ පිහිටි රාවණාගොඩ ග්‍රාමය එනම ලද්දේ රාවණා සැඟවී සිටි ස්ථානයක් යයි විශ්වාස කරන බැවිනි. රාවණාගොඩ ද කඳුවලින් වට වූ දුෂ්කර, දුර්ගම ග්‍රාමයකි. එහි ද රාවණා ඇල්ල නමින් කුඩා දිය දහරක් පවතී.
රාමගෙන් වෙන්ව විසීමේ පි‍්‍රයවිප්‍රයෝගයේ හේතුවෙන් ද සතුරු රාවණා හා එක්වීමට සිදුවීමේ අපි‍්‍රය සම්භෝගයේ හේතුවෙන් ද සීතා දේවිය වැලපුණු ප්‍රදේශය වලපනේ නමින් ව්‍යවහාරප්‍රාප්ත වූ බවට ද මතයක් පවතී. වලපනේ යනු ද නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයටම අයත් දුෂ්කර පෙදෙසකි.
වලපනේ ප්‍රදේශයේ රාවණා - සීතා කතාව පදනම් කරගත් තවත් ජනකතා ගණනාවක්ම පවතී. එහි එක් උස් කන්දක් හඳුන්වන්නේ “පහන් තිබු කන්ද” නමිනි. කන්ද මුදුනේ ගල් තලාවක් හාරා සුවිශාල පහන් තැටිල්ලක් සකස් කර ඇති නිසා එනම ව්‍යවහාර විය. එහි දිනපතාම රාත්‍රියට පහන් තිරයක් දල්වා ඇත. එසේ පහන දල්වා ඇත්තේ ඊට පසෙකින් පිහිටි මහකුඩුගල ගල් පර්වතයට ආලෝකය පතිත වනු පිණිසය.
මහකුඩුගල ගල් පර්වතයේ යක්ෂයකු වෙසෙතියි ද, එම යක්ෂයාට ආලෝකය වැටෙනු පිණිස පහන දැල්වූයේ යයි ද ජනප්‍රවාදයේ සඳහන් වේ.
මෙම ජනප්‍රවාදය අඹන්වැල්ලේ ශ්‍රී සිද්ධාර්ථ ධර්මානන්ද මල්වතු පාර්ශ්වයේ හිටපු අනුනායක හිමියන් වලපනේ සම්බන්ධයෙන් ලියා තිබු ඉතිහාස විවරණ අත්පිටපතේ එන සිදුවීම් සනාථ කරතියි සිතේ.
රාවණාගේ දේහය බෙහෙත් ගල්වා නරක් නොවන සේ මහකුඩුගල ගල් පර්වතය තුළ තැන්පත් කර ඇතැයි ද, එය වර්තමානයේ දී පවා පවතින්නේ යයි ද උන්වහන්සේ සඳහන් කොට ඇත. උන්වහන්සේ පර්යේෂණ කණ්ඩායමක් සූදානම් කරගෙන රාවණාගේ දේහය තැන්පත් ගල් ගුහාවට ඇතුළු වී ඇත. එතුළ බොහෝ දුරක් ගමන් කිරීමේ දී තැනිතලා පොළවක අලංකාර පොකුණක් හමු වූ බවත් එය පසුකර යන විට සතර අතට විහිදි උමං මාර්ග හතරක සන්ධිස්ථානයක් හමුවූයේ යයි ද සඳහන් කොට ඇත. වගකිවයුත්තන්ගේ අනුග්‍රහය නොලද නිසා මෙම පර්යේෂණ කටයුත්ත ඉදිරියට පවත්වාගෙන යාමට නොහැකි වී ඇත.
ඉහතින් දැක්වූ පරිදි පහන් තිබු කන්දේ පහන දැල්වූයේ යක්ෂ ගෝත්‍රික රාවණාගේ මෘත ශරීරයට ආලෝකය සපයනු පිණිස ද යන්න සැකයකි.
මහකුඩුගල පර්වතය මුදුනේ අලංකාර උයන් වතු, මල් වතු, පලතුරු වතු සහ ඖෂධ වතු ආදිය පවතින්නේ යයි ද, එහි ගොස් ඕනෑම තැනක සැරිසැරිය හැකි යයි ද, පලතුරු වත්තට වැදී පුළුවන් තරම් පලතුරු අනුභව කළ හැකි යයි ද, එහෙත් පලතුරු කඩාගෙන ආපසු එන්නට උත්සාහ කළහොත් ඔවුන් මංමුලා වන බව ද අත්දැකීම් සහිත පැරැන්නෝ පවසති. මේ අතර මෙරට ඉතිහාසයේ යුග පිළිබඳ කතාබහේදී සීතාවක යුගය පිළිබඳව ද තොරතුරු අනාවරණය වේ.
වර්තමාන අවිස්සාවේල්ල ආශි‍්‍රතව සීතාවක රාජධානිය පිහිටියා වුවද සීතාවකට එනම ලැබුණේ සීතාදේවිය සඟවා තැබු එක් ස්ථානයක් නිසා යයි කියනු ලැබේ. සීතාවක මෙන්ම සීතාවක ගඟ ද පිහිටියේ ඒ ආසන්නවමය.
අවිස්සාවේල්ල ප්‍රසිද්ධ බස් නැවතුම් පොළට නුදුරින් පිහිටි ගල් ලෙනක් පිළිබඳ මතකය අවදි කළ පැරැන්නෙකු කීවේ පැහැරගෙන ආ සීතා දේවිය එම ගල් ලෙනේ ද සඟවා තබා ඇති බවයි. ඊට නුදුරින් ගලන දිය දහරාවේ පීල්ලක් නිර්මාණය වී ඇති අතර සීතා දේවිය ජලස්නානය සඳහා එම දිය පීල්ල භාවිත කළ හෙයින් එය සීතා පීල්ල වූ බව ද ඔහු තවදුරටත් පැවසුවේ ය.
පැහැර ගැනීමට ලක්වූ සීතා දේවිය වරෙක රාමයන් පිළිබඳ මතකය අලුත් කරමින් උපශාන්ත ජීවිතයක් ගත කළ බව ද, තවත් විටෙක සතුරු රාවණා පිළිබඳව උපන් කෝපයෙන් හා ක්‍රෝධයෙන් ඇවිස්සුණු ඇය රෞද්‍ර විලාසයකින් පසු වූ බව ද කියනු ලැබේ. එම උපශාන්ත ගුණය සහ රෞද්‍ර විලාසය වරින්වර සීතා ගඟ ද ප්‍රකට කරන්නේ යයි කියනු ලැබේ.
සීතාවක නාමය තැනුණු ආකාරය පිළිබඳ තවත් අයකු පළ කළ අදහසක් මෙපරිදිය. සීතාවක ගඟේ කනමැදිරියන් වළ සෑදී තිබෙන තැන වංගුවක් ඇති නිසා “වක” සෑදුණ බවත් වංගුව මෙන් ගලා බස්නා ජලය සීතල නිසා “සීත” සෑදුණු බවත් එම පද දෙකේ එකතුවෙන් “සීතාවක” නාමය සෑදුණු බවත් ය.
දකුණු ප්‍රදේශයේ ගාල්ල නගරය ආශි‍්‍රතව පිහිටි රූමස්සල කන්ද සහ හම්බන්තොට ආසන්නව ගිණිකොන දිග මුහුදු තීරයේ පිහිටි මහා රාවණා කොටුව සහ කුඩා රාවණා කොටුව අනාවරණය කරන්නේ රාම - සීතා සහ රාවණා කතා පුවත පිළිබඳ වූ තවත් පැතිකඩකි.
මතුරට “සීතාව“ ගම රාවණා - සීතා ප්‍රවාදය නිසා ප්‍රසිද්ධියට පත්වූවා සේම එම සිද්ධිය පිළිබඳ පැරණි ඓතිහාසික ග්‍රන්ථයක් ලෙස ප්‍රකට අතිපූජ්‍ය ලබුගම ලංකානන්ද මාහිමිපාණන් වහන්සේ සංස්කරණය කළ “මන්දාරම් පුර පුවත” පොතේ ද ඇතුළත් කොට තිබීමෙන් පෙනී යන්නේ සීතාව ගම එක්තරා ආකාරයක වැදගත්කමක් පෙන්නුම් කරන බවයි. එම ග්‍රන්ථය සම්පූර්ණයෙන්ම පද්‍යයෙන් රචනා වූවකි.
එහි ඇතැම් පද්‍යයක මතුරට “සීතා මුදුන”, “සීතා කන්ද” සහ “සීතාගිරි” යන ස්ථාන පිළිබඳ සඳහන් වෙයි.
මේවා සීතාව ගමම හෝ ඒ ආසන්න ප්‍රදේශ විය හැකිය.
මන්දාරම් පුර පෙදෙස විනාශ කළ ශිව භක්තික ගිරි තවුසා ඇතුළු පිරිස පරාජය කළ දිවාරත්න, වීරසූරිය සහ හළුවඩන නිලමේ යන අයට ගම්-බිම්, සන්නස් හා රාජකාරි ද පිරිනමමින් පළමුවන විමලධර්මසූරිය රජතුමා “රාවණා කොඩිය” ද ඔවුන්ට පිරිනැමු බව මන්දාරම්පුර පුවත අනාවරණය කරයි.
කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා මෙරට උපසම්පදාව පිහිටුවීම සඳහා සියම් දේශයෙන් වැඩම කරවු මහා සංඝරත්නය පිළිගැනීම සඳහා විශාල උත්සවයක් සංවිධානය කළ අතර එහිදී පෙරහරේ “රාවණා කොඩිය” පෙරටු කරගෙන හේවාහැටේ සේනාව ගමන් කළ බව ද මන්දාරම්පුර පුවත ග්‍රන්ථයේ සඳහන් වෙයි.
සීතා සහ රාවණා යන නාමය සඳහන් ස්ථාන
නාම, ග්‍රාම නාම, ද්‍රව්‍ය නාම ආදිය ප්‍රකාශ කරන්නේ මතුරට, මන්දාරම්පුර, සහ හේවාහැට වැනි ප්‍රදේශවල ද රාවණා - සීතා ප්‍රවාදයට පාදක වූ සිදුවීම් වූ බව නොවේ ද?
දීර්ඝායු වරය ලද හනුමාන්
දීර්ඝායු වරය ලද හනුමාන්....
අංජනම් එළි හෝ අඳුන බලා කියන සාස්තර හෝ අනාවැකි ඔබ පිළිගන්නවා ද? ඒවා මෙරට ජන සංස්කෘතියේ අංගය. අඳුන භාවිතයට පැමිණි කාල වකවානුව පිළිබඳ නිශ්චිත තොරතුරක් දිය නොහැකි වුවත් මේතාක්ම එය මෙරට පවතින බව අත්දැකීමෙන්ම අපි දනිමු.
අඳුනේ ප්‍රථමයෙන්ම පෙනී සිටින්නේ “හනුමාන්” ය. අඳුනෙන් අපේක්ෂිත සියලු අපේක්ෂා ඉටුකර දෙන්නේ හනුමාන් ය. නැති වූ යමක් සොයා දෙන්නැයි ඉල්ලු විට හනුමාන් එය සෙවීමට ගස්, ගල් පීරාගෙන ගමන් කරයි. විදේශයක සිටින අයකු පිළිබඳ තොරතුරක් අඳුනෙන් බලාපොරොත්තු වූ විට හනුමාන් සැණින් එම රටට ඇතුළුව පුද්ගලයා වෙත අදෘශ්‍යමානව ගොස් ඔහුගේ සියලු තොරතුරු අනාවරණය කරයි. අසනීපයකට බෙහෙත් කියයි. මෙකී - නොකී අරමුණු රැසක් අඳුනෙන් ඉටුකර දෙන්නේ හනුමාන්ගේ පිහිටෙනි.
හනුමාන් යනු වානරයෙකි. වඳුරු ගෝත්‍රයට අයත් සතෙකි. හනුමාන් ප්‍රථමයෙන්ම අපේ රටේ සංස්කෘතියට එක්වන්නේ මීට වසර පන්දහසකටත් වැඩි දුරාතීතයක් සහිත තෙත්‍රා යුගයේදීය. දඹදිව අයෝධ්‍යා පුරවරයේ විසු හනුමාන් එදා ලංකාවට ආවේ රාවණා රජු පැහැරගෙන විත් සඟවා තැබු රූමත් සීතා දේවිය සොයා ගැනීමට ය. සීතා යනු දඹදිව රාම රජුගේ භාර්යාවයි. ඇය සොයා ගැනීමේ අවශ්‍යතාව ඇත්තේ රාමටය. සොයා ගැනීමේ කාර්යය පවරන්නේ හනුමාන්ටය.
හනුමාන් මෙරට අස්සක් මුල්ලක් නෑර සොයා බලා නැති තැන අශෝක මල් වනයට ඇතුළුව එහි ගල් ගුහාවක සඟවා සිටි සීතා දේවිය සොයා ගනී. දේශදේශාන්තරයක සිට පැමිණි හනුමාන් මෙරට වනාන්තරයක සඟවා තැබු සීතා දේවිය, සොයා ගන්නට සමත් වෙයි. වර්තමානයේදී පවා අඳුනෙන් ඔබට තොරතුරු අනාවරණය කරන්නේ මේ හනුමාන්ම ද? නැතිනම් දුරාතීතයේ විසු හනුමාත්, අඳුනෙන් පෙනෙන හනුමාත් අතර ඇති සම්බන්ධතාව කුමක් ද?
වායුට දාව අඤ්ජනා (අංජනා) නමැති වානරියගේ කුසෙහි හනුමාන් උපන්නේය. උපන් දිනම වික්‍රමයක් කිරීමට හනුමාන් සමත් වෙයි. ඔහුට සූර්යයා දිස්වන්නේ ඉදුණු පලතුරු ගෙඩියක් ලෙසිනි. එය කඩා ගන්නට සිතා මවගේ ඇකයේ සිට යොදුන් සියයක් අහසට පැන නැංගේය. කුඩා කාලයේ මව ළඟ නැති විටෙක කුසගින්නෙන් පෙළුණු හනුමාන් ඉදුණු පලතුරකියි සිතා සූර්යයා ගිලින්නාට සූදානම් වූ බව රාමායණයේ සඳහන් වෙයි.
හනුමාන් දඹදිව සිට ඔසු උයනක් උසුලාගෙන එන අයුරු
නැති වූ සීතා සොයා දීම සඳහා රාමගේ දූත මෙහෙවරේ යෙදුණ හනුමාන් දඹදිව සිට ලංකා පුරයට එන්නේ සාගරය හරහා එක පිම්මක් පැනීමෙනි. සුවිශාල සිරුරකට හිමිකම් කියන හනුමාන් රහසිගතව සැඟ වී යාමේ පහසුව තකා සිය සිරුර කුඩා කර ගනී. එසේනම් විශ්වකර්ම මැවීම් කර ගැනීමේ හැකියාවෙන් ද ඔහු යුක්ත විය. සීතා සඟවා සිටි තැනට එන හනුමාන් තම පිට මත වාඩි වෙන්නැයි සීතාට කියයි. ලංකා පුරයේ සිට දඹදිව අයෝධ්‍යාවට එක පිම්මෙන්ම පැනීමට සමත් බව හනුමාන් කියයි. කුඩා සිරුරක් සහිත හනුමාන්ට එම දක්ෂතාව ඇද්දයි සීතාට සැක සිතෙයි. එවර හනුමාන් සිය සිරුර පර්වතයක් සේ විශාල කර ගනී. ලංකා පුරය ගලවා හිස මත තබාගෙන යාමට වුවද හැකි බව හනුමාන් පවසයි.
සීතා කියන්නේ එලෙසින් පැන යාම නිවටකමක් ලෙසයි. රාමගේ බලපරාක්‍රමය රාවණාට පෙන්විය යුතු බවත් යුද්ධ කොට රාවණා මරා දැමිය යුතු බවත් ඒ සඳහා රාමත් ඔහුගේ සොහොයුරු ලක්ෂමණත් කැඳවාගෙන එන ලෙසත් සීතා හනුමාන්ට පවසයි. එවන් දූත මෙහෙවරක යෙදෙන හනුමාන්ට රාවණා රකුස් රජුගෙන් හෝ එම හමුදාවෙන් අනතුරක් සිදු වේ යයි සිතා වරයක් ද දෙයි. “මා පතිවෘත්තා බල මහිමය දිවි හිමියෙන් සුරකින බව සත්‍යයක් නම් හනුමාන්ට ගින්නෙන්, ජලයෙන් හෝ ආයුධයකින් හානියක් සිදු නොවේවා” යන්නයි.
අනතුරුව අශෝක වනය විනාශ කරන හනුමාන් සීතා සිටි තැන පමණක් සුරැකිව තබයි. මෙම විනාශය දකින රාවණාගේ රකුස් හමුදා හනුමාන් අල්ලා ගැනීමට උත්සාහ කරති. හනුමාන් ඔවුන්ට උද්‍යානයේ ගස් ගලවමින් පහර දෙයි.
කෙසේ වුවත් රකුස් හමුදාවට හනුමාන් පරාජය වෙයි. රකුසෝ හනුමාන් රාවණා රජු වෙත ගෙන යාමට සැරසෙති. හනුමාන්ගේ ශරීරයේ විශාලත්වය යොදුන් හැත්තෑවකි. හනුමාන් ඔසොවා ගැනීමට හෝ ඔහුගේ ලෝමයකට හානි කිරීමටවත් රකුසෝ අපොහොසත් වෙති. එවර ඔවුන්ට පහසු වනු පිණිස හනුමාන් නැවත සිය ශරීරය කුඩා කර ගනී.
රාජ සභාවට ගෙන ගිය හනුමාන්ට රාවණා රජු මරණ දඬුවම නියම කරයි. එහෙත් ඊට රාවණාගේ බාල සොහොයුරු විභීෂණ විරුද්ධ වෙයි. එවර හනුමාන්ට නියම කරන දඬුවම වන්නේ උගේ වලිගයට ගිනි ලැවීමයි. හනුමාන්ගේ වලිගය කොතරම් විශාල වීද යත් ඔහුගේ වලිගය ඔතන්නට මුළු ලංකා පුරයේම තිබුණ වස්ත්‍ර සොයා ගෙනෙයි. වලිගය සොළොස් යොදුනක් දිගය. ඊට තෙල් වක්කොට ගිනි තබයි. ගින්නෙන් වළකිනු සඳහා හනුමාන් නැවත සිරුර කුඩා කර ගනී. එහෙත් ලංකා පුරයේ තිබෙන සෑම නිවෙසකම වහලයට පනින හනුමාන් ඒ සියලුම නිවාස දවා අළු කර දමයි.
අවසානයේ හනුමාන් වලිගයේ ගින්න නිවා ගන්නේ වලිගය මුඛයට රුවා ගැනීමෙනි. එයින් ඔහුගේ මුඛය පිළිස්සෙයි. වඳුරන්ගේ මුහුණේ පිළිස්සුණු ආකාරයේ අඳුරු දුර්වර්ණයක් පිහිටන්නට වූයේ එතැන් සිටය.
අයෝධ්‍යාවට යන හනුමාන් රාම, ලක්ෂමණ සහ සුවිශාල වානර හමුදාවක් රැගෙන නැවත ලංකා පුරයට පැමිණෙයි. රාම - රාවණා යුද්ධයෙන් රාමගේ පක්ෂයට බෙහෙවින්ම හානි සිදුවෙයි. එම පිරිස් යුද පිටියේ මැරී වැටෙති. මෙයින් රාමගේ දූත ජම්බුවාන් “මහා වීර හනුමාන්”ට විපතක් වී ඇද්දයි විමසයි.
“හනුමාන් ජීවත්ව සිටියොත් අප සියලු දෙනාගේ ජීවත්වීමේ භාග්‍යය දුරු නොවේ. ඔහු අපට අවශ්‍ය ඖෂධ වර්ග ගෙනැවිත් ප්‍රතිකාර කළ කල්හි අපට ජීවත්වීමේ භාග්‍යය නැවත උදා වෙයි.” ජම්බුවාන් හනුමාන් ගැන කියන්නේ එලෙසිනි. මියගියවුන්ට යළි ජීවය ලබාදී අමරණීය කරවීමේ බලය සහිත ඖෂධ ගැන හනුමාන්ට උපදෙස් දෙන්නේ ජම්බුවාන්ය. ඒ ඖෂධ ද රැය පහන් වන්නට කලියෙන් ගෙනා යුතුය.
ඒ අනුව එක පිම්මෙන් හිමාලයට යන හනුමාන් එහි සෂ්‍යා සහ කෛලාස නමැති පර්වත දෙක මැද පිහිටි ඖෂධ පර්වතයට පිවිසෙයි. ඔහු ගෙන යා යුත්තේ විශල්‍යකරණී මෘත සංජීවනකී, අස්ති සංඤ්චාරිනී, සුවර්ණ කරිණී යන මහෞෂධ සතරය. බෙහෙත් වර්ග වෙන්ව හඳුනා ගන්නට හනුමාන් අපොහොසත් වෙයි.
එහෙත් ඖෂධ පිස එන සුවඳවත් සුළඟ ආග්‍රාණය වීම නිසා හනුමාන්ගේ බලය සිය ගුණයකින් වැඩි වෙයි. හනුමාන් කරන්නේ ඖෂධ සහිත මුළු පර්වතයම ගලවා හිස මත තබාගෙන ලංකාපුරයට එක පිම්මෙන් පැන ඒමයි. එම බෙහෙත් ඖෂධ බලයෙන් රාමගේ අනතුරට පත් හමුදා සියල්ලෝම යළි ප්‍රාණය ලබති. හනුමාන් බෙහෙත් පර්වතය නැවතත් ගෙන ගොස් තිබු තැනම පිහිටුවා එයි.
හනුමාන් මහා බ්‍රහ්මයාගෙන් හා දෙවියන්ගෙන් බොහෝ බලසම්පන්න වර ලැබු අයෙකි. සුර්යය දේවතාවාගෙන් නොයෙක් ශාස්ත්‍ර හදාළේය. රාම රජු මියයන මොහොතේ හනුමාන්ට දීර්ඝායු වරය ද පුද කළේය. රාම, රාවණාට විරුද්ධව සිදුකළ යුද්ධයෙන් ජයගත හැකි වූයේ හනුමාන්ගේ බල පරාක්‍රමය නිසාවෙනි. හනුමාන් වානරයකු වුණද මහා දෙවිවරුන්ටත් නැති මහා බලගතු බලයක් ඔහු සතු විය.
හනුමාන් යනු කවරෙක්දැයි ඉහත කළ විස්තරයෙන් අවබෝධ කර ගත හැකිය. හනුමාන් වෙනුවෙන් කෝවිලක් මහනුවර - නුවරඑළිය මාර්ගයේ තවලම්තැන්නට නුදුරුව ඉදි වී ඇත. “රම්බොඩ ශ්‍රී භක්ත හනුමාන් ටෙම්පල්” යනු එහි නාමයයි.
Subscribe to:
Posts (Atom)
